امشب همزمان با بیست و یکم ماه رمضان و در آستانه شهادت حضرت علی (ع) خورشید پرفروغ عدالت،آسمان لبریز از درد قضا و سوگوار مصیبت بلاست
اینک زمین و زمان شوقی برای رسیدن سپیده دم ندارد زیرا می داند سحرگاهان این شب پر بلا زمان وداع امیرالمومنین حضرت علی (ع) خورشید عدالت و مهربانی با دوستداران آزادگی و رادمردی است.
حالا همه مخلوقات در سوگ شهادت مظلومانه شهید محراب با شیعیان همنوا شده اند و اینک نخل ها در سوگ بی انتهای مولود کعبه خم شده اند و مرغکان سحرگاهی سر به زیر بال محنت فرو برده و مرثیه فراق سر می دهند.
همچون امشبی در یکهزار و چهارصد و چهار سال پیش نخستین پیشوای شیعیان، یتیمان وداعی جانسوز با پدر مهربان خود کردند،در چنین شبی زمین و زمان برای اینکه دست های جهالت جسورانه غدیر را به مسلخ سقیفه بنی ساعده برد، تا مسند عابدین، غریبانه مکنت راشدین شود خون گریست.
اینک سپیده دمی در راه است که درآن فلق تاریکی شب را شکافته و شهادت بال هایش را زیر پای ستاره پرفروغ تقوا گشوده است
در بیست و یکم رمضان علف های ریا ،خار مغیلانِ تعصب،بوم شوم بی وفایی ها تنها نور ظلمتکده عربستان را خاموش کرد تا این غم جانسوز با وجود گذشتن قرن ها از آن واقعه همچنان سوگش تازه باشد.
امشب عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به یاد لحظاتی که سرو توحید چون سر بر آستان بندگی نهاد،سیف تعصب محراب نمازش رنگ شفق کرد و کشتی شجاعت در ساحل شهادت پهلو گرفت، دیده هایشان اشکبار و قلب هایشان سوگوار است.
حالا ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از غربت عدالتی که صفین بر صلیب نیزه اش کشید ،جمل در بصره زیر هودج ناکثین پیمان شکن رشته حیات برید و زیر سم ستمگری های ظالمان قاسطین، شاهبالش شکست عزادار هستند.
کهگیلویه و بویراحمد در شب شهادت حضرت علی (ع)
همزمان با سالروز شهادت امیرمومنان حضرت علی (ع) مردم ولایتمدار کهگیلویه و بویراحمد همگام با سایر نقاط کشورمان در سوگ نخستین شهید محراب تاریخ در حال سینه زنی و عزاداری هستند.
اینک پرچم‌های سیاه در سالروز شهادت امام علی (ع) بر سر در برخی از کوچه‌ها و مساجد به اهتزاز درآمده و حسینیه‌ها، مساجد، مصلاها و امامزاده‌های استان میزبان عزاداران و عاشقان عصمت و طهارات هستند.
علما و روحانیان نیز در مناطق شهری و روستایی استان در مجالس برپا شده سوگواری حضرت مولی الموحدین (ع) به بیان فضایل آن حضرت تشریح و مصیبت‌های آن امام همام را بازگو می کنند.
اینک هم همزمان با دومین شب از لیالی پرفیض قدر، مردم کهگیلویه و بویراحمد با طنین ندای العفو و استغاثه به درگاه الهی برای تعیین بهترین سرنوشت در سال پیش رو، بر مصیبت های امام علی (ع) نیز اشک ماتم ریخته و بر سر و سینه زدند.
زندگینامه امیرالمومنین
حضرت علی (ع) نخستین پیشوای شیعیان در سیزدهم رجب سال سی ام عام الفیل در مکه دیده به جهان گشود، پدر بزرگوار ایشان عمران عبدمناف معروف به ابوطالب و مادر بزرگوارشان فاطمه بنت اسد، نوه هاشم، نخستین زن هاشمیه‌ای که با مرد هاشمی، ابوطالب ازدواج کرد
نام مبارک ایشان علی است و امیرالمؤمنین، یعسوب الدین، یعسوب المؤمنین، قائد الغرالمحجَّلین، امام المتّقین، سیّد الاوصیاء، اسدالله، مرتضی، حیدر، أَنزع، قَضْم، وصیّ، ولیّ از مشهور ترین القاب و ابوتراب، ابو الائمّه، ابوالحسن از جمله کنیه های ایشان می باشد.
حضرت علی (ع) نخستین مردی بود که به اسلام ایمان آورد و در سن هفت سالگی با حضرت محمد (ص) نماز جماعت خواند.
آن بزرگوار در تمام جنگ‌های زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، مشارکت داشت و بیشترین پیروزی ها و فتوحات مسلمان به دست برومند و توانای حضرت علی (ع) حاصل شد.
آن حضرت در مناسبت‌های مکرر و مختلف، توسط پیغمبر اسلام (ص) به عنوان اولین جانشین و خلیفه تعیین و معرفی شد، در نهایت، پس از حجّه الوداع، روز هیجدهم ذی الحجّه، سال دهم قمری (مطابق با دهم فروردین ماه، سال دهم شمسی) حضرت در محلی به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمی به ولایت و خلافت منصوب شد.
اما بنا بر دلایلی، خلافت ظاهری به دست دیگران افتاد، تا آن که در سال ۳۵ هجری، پس از قتل عثمان مردم با حضرت علی (ع) بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.
به روایت تاریخ آن حضرت در اجرای حق، عدالت و قانون و طرفداری و حمایت از مظلومان و محرومان، همچنین مبارزه با بی عدالتی و برخورد با ظالمان و چپاولگران، قاطع و سختگیر بود.
تاریخ گواه است که حضرت علی (ع) با صبر و استقامتی مثال زدنی دوشادوش رسول اکرم (ص) و حضرت فاطمه زهرا (س) مجاهدت و پایمردی کرد تا ارزش ها و فضائل اخلاقی در گستره عالم هستی و حیات آدمی ظهور و تجلی یابد و بشریت از گرداب هولناک و کشنده ضلالت و گمراهی رهایی یابد.
در سال چهلم هجری (مطابق با یازدهم بهمن ماه، سال ۳۹ شمسی)، سحرگاه جمعه، نوزدهم ماه رمضان، آن حضرت در محراب عبادتِ مسجد کوفه که یکی از چهار مسجد معروف و عظیم القدر است توسط عبدالرحمن بن ملجم مرادی و ترغیب زنی به نام قطّامه، به وسیله شمشیر زهرآگین به شهادت رسید و شب بیست و یکم همان ماه به فیض عظمای شهادت نایل شد.
