رزمنده و سردار دیروز و کشاورز موفق امروز از مشکلاتی که بر سر راه جهش تولید و کشاورزی در شهرستان چرام وجود دارد دردمندانه و البته علمی و کارشناسانه سخن می‌گوید.
سردار حیدری گفت:این فرم دو تا سربرگ نوشته وزارت نیرو، یکی امور آب و یکی آب فاضلاب، یکی می گوید چاه ها فروخته شده و دیگری می گوید تخلف است، خودشان دعوای شان را با هم حل کنند
*گفته های جالب «مشی مَلی»
به گزارش پایگاه خبری صدای جنوب از چرام در پی گزارش خبرنگار فارس این شهرستان مبنی بر دستهای شلتوک بسته کشاورزان چرامی، غلام علی حیدری سردار بازنشسته سپاه قدس گفتگویی با خبرنگار فارس در این شهرستان داشت.
حیدری اینگونه آغاز کرد که؛ من غلامرضا حیدری در محل معروف به مشهدی «ملی» هستم،،بنده مدت‌ها کارشناس نظامی بودم و در مسائل و راهبردهای نظامی جهانی به یک اصل پی بردم و آن اینکه تولید راهبرد اساسی برای حمایت از جامعه است، یعنی اگر ما قصد داریم میخی را صحیح بر نعل اسبی بکوبیم و درست باشد باید اقتصاد کشورمان را پایا کنیم،اگر می‌خواهیم لشکر خوبی را در جنگ داشته باشیم باید اقتصاد خوبی داشته باشیم.
این کشاورز فعال،ادامه داد: زمانی که کارشناس نظامی بودم کشاورزی ایران را بررسی و برآورد کردم چرا که سوال من از مسئولان این بود که چه دلیلی دارد با ۱۹ میلیون هکتار اراضی و منابع تحت کشت در همه ابعاد کشاورزی ایران، آورده ملی و سهم منابع ملی ما زیر ۸ میلیارد ریال است (در آن زمان که بررسی کردم)،سال ۱۳۸۰ با اطلاعاتی که نسبت به حساسیت و جایگاه تولید پیدا کردم، ورود پیدا کردم به تولید و فهمیدم برای پایداری کشورم و اقتصاد پایا،برای حمایت از منابع و ذخایر علمی و فرهنگی و سلامت جامعه باید در تولید باشم،سال ۱۳۸۲ اولین نهال را غرس کردم، نهال زیتون، ۱۳۲ و نیم هکتار زیتون کاشتم و آن زمان یک حلقه چاه داشتم، این حلقه ای که در حال حاضر شناورش افتاده و بلا استفاده است.
در آن زمان به دلیل حجم بالا و نیاز به آب طی نامه ۱۸۰۹۵ در تاریخ ۳ دی ۱۳۸۲ از امور آب استان خواسته شد که چاه محفوره به وسیله دولت و نخست وزیر وقت که در اراضی بنده بود به منظور تامین آب در اختیار بنده قرار بگیرد و امور آب از من خواست این چاه را باز کنم،استشهاد و استعلام و فیلم داریم که اینجا پر بوده و ما ن از ۱۳۸۵ این چاه را باز کردیم.
۱۳۲ هکتار زیتون کاشتم اما در نقشه من ۵۲ هکتار مانده چون حمایت نشدم برای آب و بحث آب حل نشد،اینجا به من خسارت وارد شد،چاه محفوره را پمپاژ و برق کشیدم و سال ها از آن استفاده کردم، امور آب سراغ من آمده و می گوید این چاه خلاف است، در صورتی که قانون امور آب در خصوص چاه‌های خلاف پیش از ۱۳۸۵ می‌گوید؛ آن دسته از چاه‌های غیرمجاز محفوره و در تصرف کشاورزی مجوز بهره‌برداری صادر شود اما امور آب از این قانون تبعیت نمی‌کند و یک کشاورز بیچاره را دور می‌زند و چاه آن را پلمپ می کند،چاهی که برق و پمپش، سطح باغ ما را از ۵۲ هکتار به ۲۸ هکتار می‌رساند،مگر من چه تولید می کنم؛روغن زیتون، آن چیزی که در ریل سلامت جامعه جهانی است، ما حامی نداریم.
وی،افزود: چهار حلقه چاه ندارم، یک حلقه چاه دارم با این همه باغ،چرا که امور آب معتقد است چاه هایی که امور آب برای فرار از آن قانون که ۱۳۸۵ است می‌گوید یک سال بوده یعنی قانون را می‌آورد در یکسال مصرفی، سالی که خارج از مصرف محسوب شود تا مجوز بهره‌برداری را صادر نکند، آیا امور آب مسئول مدیریت آبی است یا مدیریت تولید و کشاورز؟فرض میگیریم مسئول آب هست چه آبی را تامین کرده که الان برای من باید اینجا مدیریت کند؟
برابر قانون توزیع عادلانه آب، مسئولیت امور آب، تامین آب است،زدن سد،مهار آبهای روی سطح.
موضوع این است که اگر می‌خواهد آب چاهی را بر روی کشاورز ببندد لااقل توهین به رهبری نکند،جهش تولید، در نامه‌ای که سربرگ آن نوشته جهش تولید دستور پلمپ چاه و بستن آب را می‌دهید و صحبت ازجهش تولید می‌کنید، در سالی که من چاه خریدم بر اساس راهبرد نامگذاری سال مبنی بر حمایت از تولید ملی بوده است.
شما بر اساس حمایت از منابع راهبرد، اگر مشکل دارید بروید با جهاد حل کنید یک قانون منظبطی طراحی کنید بر اساس اقلیم آمایشی.
*نه مثبت بهتر از آری منفی
این تولید کننده موفق شهرستان چرام، گفت: از سال ۱۳۸۰ در ساختار و سازمانی که بودم متناسب با شغلم به این نتیجه رسیدم برای مانا شدن تولید، برای پایداری تولید، برای بالا بردن سطح معیشت مردم و برای برون رفت از سطح فرهنگی مهاجرت به شهرها، بیایم در یک منطقه خشک اقدام به تولید کنم و آمدم زیتون زدم، چرا زیتون؟ در کشور ما، روغن زیتون مصرفی ۹۸ درصد وارداتی و ۲ درصد مال ایران است،زیتون نسبت به آب کم مصرف تر است، من درد داشتم درد من این بود که پزشکان قلب و عروق کشورم ۱۸ برابر کشورهایی بود که روغن زیتون مصرف دارند، ما ۱۲۱ گرم مصرف زیتون داریم ولی آنها ۱۷ و نیم گرم سهم سرانه در سال دارند، این درد من بود اما حمایت نشدم و در کنار من مردم، مردم چیزی بلد نبودند و افقی نداشتند از زیتون، ضمن اینکه اراضی آنها مستعد و شرایط این کار من را نداشت.
امسال این آب آمده و بندگان خدا شروع به زراعت کردند، من گریه ام گرفت آن روزی که نماینده کشاورزان نزد امور آب خواهش می‌کرد برای نجاتشان از چاه به آنها کمک کنیم، چرا اینجوری مساعدت می‌خواهند،آری امور آب در این خصوص به آنها منفی است،نه باید مثبت باشد،باید نهضتی راه بیفتد در سطح شهرستان کوچک، مردم اگر برنج نکارند چه بکارند؟ حالا که کاشتن چه باید بکنند؟ بعد از درخواست مردم در ۳۱ تیر ۹۹ به امور آب و پی نوشت آن در همان تاریخ قانع نشدیم و به موجب نامه ای، دادستان محترم که حساسیت آب را در حوزه شیخ حسین، چرا، بلدان و موگرم می‌دانست دستور داد به یک برنامه‌ریزی متعاقب دستور ۶ مرداد ۹۹ و کارگروهی متشکل از نیروی انتظامی، فرمانداری جهاد کشاورزی و نماینده کشاورزان مصوبه‌ای داشتند که در یکی از بندهای آن ما را موظف کردند به کشاورزان آب بدهیم، برابر با قانون توزیع عادلانه آب، دادستان می‌تواند راسا دستور دهد به امور آب، حتی آب شرب را یا مصرف یا منع مصرف کند، وقتی دادستان محترم حساسیت امر را دستور به امر می کند ما دیگر کی هستیم.
*گزارش شالیزارهای شیخ حسین جرقه ای برای نهضت آب در شهرستان چرام
سردار حیدری که سابقه هشت سال و دو ماه جبهه و جنگ را دارد، می گوید؛این کار خلاف قانون بوده اما به دلیل تنگ شدن عرصه و فضا بر سفره و معیشت مردم و شرایط و وضع موجود این دستور از سوی دستگاه مربوطه به ما داده شد، در گذشته برای ساماندهی در تولید در اراضی حوزه شمال و شمال غرب چرام دولت وقت تدابیری اندیشیده بود، تعدادی چاه زده شد، چاه فلاحی و یک حلقه چاه پیزومتری اول اینکه حرکت دیروز شما رسانه را یک تولد می‌دانم و باید تبریک بگوییم به مناسبت تولد این نهضت، نهضت آب چرام، چرا چون پرسش شما باید پاسخ داده شود،اگر داده نشود، می شود مسئله و اگر مسئله حل نشود، می شود بحران.
وی در خصوص پرسش خبرنگار مبنی بر اینکه چه همکاری و کمکی به کشاورزان می توانند داشته باشد،افزود: چاهی که امور آب دیروز صبح پلمپ کرده باز محفوره خود ماست که اسناد و فیلم و صورت‌جلسه امضاء مردم هم موجود بوده که این چاه پر بوده و ما نامه‌نگاری داریم، علی‌رغم اینکه ما خواهش می‌کنیم از امور آب برای باز توسعه ما،حفظ همان توسعه ۱۳۲ هکتار قبل با حمایت از وضع موجود لطف کنند با استفاده از قانون سال ۱۳۸۵ از آن حقوق بهره مند شویم، از همان قانون حفر مجوز چاه به ما بدهند، کاری که من می‌توانم در راستای حمایت از کشاورزی انجام دهم تشکیل کانون کشاورزان است در حوزه چرام، از کشاورزان خواستم کانون کشاورزان شیخ حسین،بلدان، چرام و موگرم را به منظور حل مشکل آب اراضی خود در سال‌های آتی تشکیل بدهند، اگر این کانون تشکیل شود من به عنوان سرباز این مردم تعهد می دهم تا آبرسانی کامل به اراضی آنان انجام وظیفه کنم.
*تشکیل کانون کشاورزان
امور آب برای کشاورزها قانون دارد،مطابق قانون من از امور آب خواهم خواست که این چاه‌های قبلا حفر شده را مدیریت بکند حتی هزینه ها و تجهیزات چاه ما را پرداخت کند مدیریت کند آب به همه برسد، می‌توانیم کمبود آب را از تنگ پیرزال تامین بکنیم،تعداد زیادی چاه فلاحی در پیرزال حفر شده که اراضی دیم پشت تمبی و کلایه را آبرسانی می کند و خود امور آب این آب را می فروشد، ما هم کانون تشکیل می‌دهیم و در این کانون مشخص می کنیم راهبرد قانونی را و به مردم آدرس می‌دهیم.
این فعال اقتصادی،تشکیل کانون را جهت پیشبرد اهداف آبی اراضی دانست و گفت: قانون می‌گوید وزارت کشاورزی مأمور است به تحت فشار کردن اراضی به خاطر پایین آوردن مصرف آب و بهره‌وری بیشتر از آب با اراضی تحت فشار، هم وزارت کشاورزی باید ۸۵ درصد انجام آبیاری تحت فشار اراضی را رایگان انجام بدهد و هم وزارت نیرو مأمور به تامین آب است ،چرا که اگر آب تامین نکند این زمین می شود چشمه های تولید ریزگرد، می‌شود صحرا، یعنی زمینی که حاصلخیز است تبدیل می‌شود به یکی از کانون‌های تولید ریزگرد، یک وقتی دنبال این بودیم برویم قرارداد ببندیم با کشورهای همسایه که چشمه های ریزگردها را خشک کنیم با مارچ پاشی با شرایط موجود در آینده ای نه چندان دور فرماندار و شهردار ما باید بروند صحرای چرام را مارچ پاشی کنند.
*چه عضوی به در آورد روزگار/دگر عضوها را نماند قرار
وزارت نیرو وظیفه اش تامین آب و وزارت کشاورزی وظیفه حمایت از تولید را دارد، این راه را ما بلدیم، شاید بسیاری از کشاورزان یا بلد نباشند یا هزینه نداشته باشند و یا خسته باشند، بنابراین پیشنهاد بلند مدت ما تشکیل کانون بوده و من سرباز ملت چرام می شوم برای رفع مشکلی که شما از حاصل مردم عکس گرفتید، شما باغ مرا دیدید، تشنه است و وقتی می بینم همسایه ام گرسنه است باید چه کار کنم؟اگر آب ندهم پس؛ چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار به کجا می رود؟بنابراین من آب مزرعه خودم را قطع کردم و به کشاورزان دادم،تاکنون ریالی هم جهت هزینه آب دریافت نکرده ام.
*کی بود،کی بود؟من نبودم..پاسکاری امور آب و آب فاضلاب در شیخ حسین
این سردار جبهه و جنگ که ۱۸ سال به صورت برون مرزی فعال در نهضت های جهان اسلامی بوده در خصوص خشک شدن چشمه بر اثر روشن شدن چاه نیز پاسخ داد که؛ طرح چنین سوالی حتی اشتباه است، آن چشمه ای که ممکن است با این چاه کور شود من بیشترین سطح زمین را در زیر آن دارم،یعنی چشمه روستای شیخ حسین در زمین خود ما در میاد، چطور ممکن است اعتراض یک نفر را به ۸۵ نفر خانواده دار ترجیح دهیم، ما نمی‌دانیم حرف دادستان و نماینده عالی دولت را گوش دهیم یا یک نفر که مطابق میل خود احساس کرده اگر چاه روشن شود چشمه خشک می شود، طرح این سوال از نظر من یک فتنه است.
وی با نشان دادن مدارکی دال بر واگذاری چاه آبی از سوی اداره آب و فاضلاب، ابراز کرد: این فرم دو تا سربرگ نوشته وزارت نیرو، یکی امور آب و یکی آب فاضلاب، یکی می گوید چاه ها فروخته شده و دیگری می گوید تخلف است، خودشان دعوای شان را با هم حل کنند.
*هیچ هزینه ای تاکنون جهت آب از کشاورزان دریافت نکرده ام
من مطابق میل خود عمل نمی کنم بلکه نگاه می‌کنم به مردم، وقتی یوسف (ع) برادر خودش را به خاطر اینکه به چاه انداختنش به چاه نینداخت من هم وظیفه دارم آن کشاورز را حتی اگر به من اهانت بکند مساعدت بکنم،اگر از دستم بر بیاید حتی برایشان لوله تامین بکنم، چون هدف ما رفع مشکل است، هر که نسبت به گرفتن هزینه تامین آب مشکل دارد بیاید مدیریت را برعهده بگیرد و همان قیمتی که خودشان اقرار کرده اند ساعت ۴۰ هزار تومان دریافت کند،سال گذشته آب را رایگان در اختیار کشاورزان قرار دادیم که اشتباه کردیم چرا که پارسال ۱۰ نفر این کار را کرده بودند ما مشکلشان را حل کردیم اما چون رافت و گذشت ما و رایگان بودن در سال گذشته برای حمایت از آن ۱۰ نفر اتفاق افتاد، امسال ۸۵ نفر شدند،چاه هزینه‌های جانبی دارد، می دانیم اگر ترانس برق سوخت افرادی که جزئی هستند کاری به خرابی ندارند و وظیفه ماست که این را برای مردم تأمین کنیم،بنابراین به طور طبیعی ما باید هزینه ای برای کارگران مدیریت آب و دیگر هزینه‌های جانبی دریافت کنیم که البته تاکنون هیچ هزینه ای دریافت نشده است.
*امور آب،نگهبان آب نباشند
به امور آب هم حق می دهیم، امور آب سربازان تنهایی هستند در بحث آب، اما ما دوست داریم این سربازان، نگهبان آب نباشند، بیایند آب را مدیریت کنند، اول آب را تامین کنند بعد مدیریت آب کنند، اگر چاه به صورت کامل پلمپ شود، حدود ۵۰ هکتار شالیزار از بین می رود، آب کشاورزان ۱۰۰ درصد دچار مشکل شده است،ما در جلسه گفتیم با دو چاه می‌توانیم ۲۵ درصد مشکلات را حل کنیم، ۷۵ درصد دیگر را باید از چاه های تنگ پیرزال یا آب و فاضلاب یا جور دیگر بیاورند، راه تولید، راه پول، راه نان و راه اقتصاد این نیست که ما زیر سطح را فقیر کنیم،سوال من از مسئولان این است که وقتی امر به نهی می کنید پس معروف تان چیست ؟آدرس معروف را به ما بدهید.
وی در خصوص شائبه هایی که در خصوص تعداد و فاصله چاها وجود دارد،خاطرنشان کرد: بنده عملاً یک چاه فعال دارم، فاصله چاه های ما زیر ۶۰۰ متر نیست، از نظر منابع زیر سطح، چاه پیزومتری در ۴۵ تابستان در ۱۱ متری آب است یعنی از نظر منابع زیر سطح ما فقری نداریم، بین چاه ها سد احداث کردم زیرا تمام سیلاب هایی که می رفت زمین های پایین دست را خراب می‌کردند، سیلاب را مهار و تزریق به منابع زیر سطح کردم و برای اینکه از چاه ها کم و در آینده پرکنم در حال طراحی یک سد و منبع آب به طول ۲۵۰ متر در عرض ۵۰ در عمق ۳۸ متر هستم تا زمانی که آب های روان آب در زمستان فرار می‌کنند و به خلیج فارس می رسند من ذخیره آب کنم که بتوانم باغم را نجات و مردم را کمک کنم.
*خاطره سردار حیدری و جنگ زیتون
خاطره‌ای که دارم زمانی که کارشناس نظامی خاورمیانه بودم در بررسی و برآوردهای اطلاعاتی به مسائلی برخوردم که بیشتر به کارهای کلاسیک و منظم می خورد و به خیال خودم پادگان نظامی است چون به صورت بسته بود، با سماجتی که داشتم فهمیدم نه، در آنها کار تولید اشتراکی می‌شود کار کشاورزی می شود اما کار کشاورزی شان حساس‌تر از انرژی هسته‌ای بود.
وقتی به چرخه تولید وارد شدم شکست خوردم، ۲ میلیارد پول خرج کردم، ۱۲۸ میلیون وام گرفتم برای ۱۲۸ میلیون ۱۱ حکم جلب علیه من صادر شد یعنی ۲ میلیارد من نتوانست ۱۲۸ میلیون مرا بدهد و چاهم را پلمپ کردند، ببینید حمایت را، چاه روی تولید کننده پلمپ می‌شود ترانس برق برده می‌شود، سال ۸۳ زیتون کاشتم،نهال هایی که به من داده شد غیربارور بود به اسپانیا و ایتالیا رفته و نهال بارور اصلاح نژاد آوردم، نهالستان زدم اما در ۲۸ اسفند ۹۱ ترانس چاه من به وسیله اداره برق استان برده می‌شود و ۱۳ هزار و ۴۰۰ اصله نهال اصلاح نژاد شده توسط برق استان خشک می شود در حالی در همان سال جنگ زیتون در فلسطین اتفاق افتاده بود، در شهرستان ما ۱۳ هزار درخت زیتون خشک می شود هیچ کس پاسخگو نیست، ما کوتاه آمدیم هیچ کس از ما حمایت نکرد و دنبال چرایی ورشکستگی بودم، مطالعه کردم ، در کشورهای دیگر سازمان‌های دفاعی برای حمایت از سلامت و موضوعیت دفاع یعنی همان پدافند غیرعامل هزینه دارند ولی اینجا شخص باید هزینه شود امور آب به من گفت چاهت را می بندم ما در ایران به عنوان کشاورز مالک چی هستیم؟
در باب اداره برق، وام می گیریم بدهکار بانک می شویم بعد از ۶ ماه خودشان سند مالکیت برای شبکه صادر می‌کند ما مالک نیستیم،در باب تخلف فنی امور آب زمانی من می‌خواهم چاه بزنم می نویسد حفر آزمایشی، یعنی اگرکشاورز پول داد حفر کرد،حفاری را کارشناس نخواهد بدهد اما قانون اساسی می‌گوید دولت، بخش خصوصی و افراد وظیفه شان ساماندهی کشور است مگر بدون تولید می شود اقتصاد کشور را ساماندهی کرد؟
در خصوص اراضی منابع طبیعی از ۷۳ نفر زمین خریدم و تنها زمین واگذاری به من از منابع طبیعی ۱۵ هکتار بوده که ۳ هکتار را برای مردم روستا استادیوم و ۲ هکتار هم سد مهار آب زدم، اولین زمین را ۲۶ شهریور ۶۲ خریدم و تا زنده هستم زمین خریداری می کنم.
