صبح که طلوع می کند، مردم خردمندانه صفحه رسانه ها را باز می کنند و اخبار ولایتشان را در آیینه گوشی یا مانیتور خود به تماشا می نشینند. و رسانه ها در این هیاهوی گرمی تنور انتخابات، پر از تیتر های گوناگون به تشویق حضور در صحنه، مردم را فرا می خوانند. رسانه ماهیتش تعریف شده است؛ یا در یک حزب یا جناح خاص فعال است و یا این که ایدئولوژیش خواسته مردم و بطن جامعه را مطالبه می کند. اما صبح که طلوع می کند، زمین و شاید نقطه ای که ما ایستاده ایم تا عصر در مدار خویش ۱۸۰ درجه می چرخد. و فردا ۳۶۰ درجه. این خاصیت چرخش و پدیده طبیعی مانند شب و روز است.
صدای جنوب:
صبح که طلوع می کند، مردم خردمندانه صفحه رسانه ها را باز می کنند و اخبار ولایتشان را در آیینه گوشی یا مانیتور خود به تماشا می نشینند. و رسانه ها در این هیاهوی گرمی تنور انتخابات، پر از تیتر های گوناگون به تشویق حضور در صحنه، مردم را فرا می خوانند. رسانه ماهیتش تعریف شده است؛ یا در یک حزب یا جناح خاص فعال است و یا این که ایدئولوژیش خواسته مردم و بطن جامعه را مطالبه می کند. اما صبح که طلوع می کند، زمین و شاید نقطه ای که ما ایستاده ایم تا عصر در مدار خویش ۱۸۰ درجه می چرخد. و فردا ۳۶۰ درجه. این خاصیت چرخش و پدیده طبیعی مانند شب و روز است.
سیاهی و سفیدی. انسان ها در این ایام با چرخشی عجیب روبرو می شوند و نوعی هرزگی در برخی از سایت ها مشهود می شود. صبحانه رو بر سفره کسی تیتر میزنند و ظهرگاه ناهار خویش را در موکبی دیگر و شب که می شود واویلای آن سفره های صبح و ظهر. این چرخش ۳۶۰ درجه ای است که هرزگی رسانه ای تعریف می شود و نگاه مردم را نسبت به رسالت برخی از رسانه های شریف و صاحبان سایت ها بدبین می نماید.
شخصیت رسانه ای ایجاب می کند که به خود بیایم و سنگر ساعتی برای خود نسازیم، زیرا که گاهی به خواب عمیق می رویم و میبینیم که دفتر سایتمان که دیشب در آغوش آن یکی بود، صبح از وانت طرفدار دیگری بیرون می پرد و مجبوریم برای ناپدید شدن با دوربین و خودکار خود، در خانه ای دیگر روز را سپری کنیم. و این یعنی، ببخشید، هرزگی رسانه ای.
خرد حکم می کند که فلسفه قسم در “نون والقلم” را بدانیم و تو که نمیدانی هیچگاه صبح دولتت نخواهد دمید.
بوی تعفن رفتار خویش را در کلماتتان حس می کنید و لذت می برید از این که روزهایی با دوست، فردا با غیر و پس فردا با دگری سیر می کنید اما عمرتان مجال نمی دهد که ببینید، فحشای رفتارتان چه بر سر شریف های رسانه و خبر آورده است.
اگر از هر روستایی رد شوید به اسم می دانند که تو چقد می رقصی. اما نه از سر شوق و شادی. بلکه از روی هوس و بدنامی. کجا می توانی نقد کنی زمانی که بر چهره و چشمانتان سیاهی رفتارتان بانک می زند.
لباس خیمه شب بازیت را دربیار و بی آلایش کلمات را صدا بزن تا نگذاری عنوان فاحشگی به قلم نیز سرایت کند و اعتماد به خود را که از دست دادهاید بی تردید، به اعتماد مردم به رسانه های با وجدان آسیب نزنید. فکر می کنیم هرزگی شاخ و دم دارد؟؟؟وقتی هنگام طلوع در بستر کسی قلم میزنی که دیشب برای رقیبش و خیلی خوشبینانه ماه گذشته برای دیگری، چگونه می توانی غسل قلم کنی.
نمی دانم چه عنوانی برای خودتان تعریف کرده اید ولی نگارنده با هیچ متد ترجمانی جز هرزگی و دریده گویی نوشته های رفتارتان را تعریف نمی کند و تا بخواهید به خو بیایید مطمئنا مهر آن ۴قبلی را گرفتید و مهریه جدیدی را با آن دیگری طلب می کنید.
با توام که دیگر تعریف شخصیتت دست آویز بیشتر مخاطبان گشته و عنوان واقعی هرزگی رسانه ای را به یدک می کشید.با تو ام شاید سنگ بر سنگ بند نشود وقتی زبانت، خرد و قلمت را فروخته باشید به قیمت چرخش های همیشگی و اعتماد کسانی که تو را می شناسند.