هرچند فعلا سیدضیاء هاشمی که در دولت قبل به عنوان معاون فرهنگی این وزارتخانه فعالیت می‌کرد اکنون به عنوان سرپرست، وزارت علوم را اداره می‌کند اما وجود وزیر و سر و سامان دادن و تسلط کامل روی اوضاع، نیازمند گرفتن رای اعتمد از مجلس شورای اسلامی است که تاکنون محقق نشده.
در همین راستا، الهام امین‌زاده معاون سابق رئیس جمهور که خودش هم به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی وزارت علوم به مجلس مطرح است، اخیرا گفته است که می‌دانم سوابق علمی و کاری حدود ۱۰ نفر از اساتید برجسته کشور برای مسئولیت وزارت علوم در حال بررسی است.
با بررسی وضعیت فعلی آموزش عالی و نوع مواجهه دولت با اولویت علم و پژوهش، تقریبا می‌شود حس زد که روحانی، وزیر علومش را از بین چه گزینه‌هایی انتخاب خواهد کرد؛ به ویژه اینکه ریسک و تصمیمات بدون پشتوانه بررسی در دولت دوازدهم به عنوان یک دولت جاافتاده، محلی از اعراب ندارد و روحانی ناچار است گزینه‌ای به دور از حاشیه و ریسک انتخاب و به مجلس معرفی کند.
در همین راستا، ۸ گزینه‌ی مهم و احتمالی تصدی وزارت علوم در دولت دوازدهم را که این روزها، حرف و حدیث‌های فراوانی هم درباره معرفی‌شان به عنوان وزیر علوم مطرح شده است را در ادامه می‌بینید:
۱- سیدضیاء هاشمی
سید ضیاهاشمی سرپرست فعلی وزارت علوم دارای مدرک دکتری جامعه شناسی از دانشگاه تهران و دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است.وی متولد سال ۱۳۴۶ یاسوج است. هاشمی در سال ۱۳۸۳ از رساله دکتری خود به نام «گروه‌های مرجع جوانان در تهران» دفاع کرد. عضویت در شورای پژوهشی دانشگاه تهران، ریاست گروه علوم اجتماعی شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی، عضویت در کمیسیون تخصصی شورای علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) و عضویت در کمیسیون اجتماعی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی برخی از سوابق کاری وی است. هاشمی با حکم رییس جمهور سرپرست وزارت علوم است.
به نظر می‌رسد با توجه به سرپرستی هاشمی بر وزارت علوم، یکی از گزینه‌های احتمالی رئیس‌جمهور به عنوان وزیر علوم نیز باشد.
۲- الهام امین زاده
امین‌زاده در سه سال اول دولت یازدهم معاون حقوقی رئیس‌جمهور ایران و در سال چهارم این دولت دستیار ویژه رئیس جمهور در امور حقوق شهروندی بود. وی دارای مدرک دکترا و همکلاسی حسن روحانی در حقوق بین‌الملل از دانشگاه گلاسگو در بریتانیا بود. او در حال حاضر، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. الهام امین‌زاده در هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی نماینده مردم تهران بود.از فعالیتهای پارلمانی او در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی می‌توان به نایب رئیسی کمیته سیاست خارجی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اشاره کرد.
عدم حضور وزیر زن در کابینه و فشار بدنه اجتماعی جریان اصلاحات و رای دهندگان به روحانی، می‌تواند زمینه معرفی امین زاده به عنوان وزیر علوم را فراهم کند.
۳- محمدعلی برخورداری
محمد علی برخورداری بافقی متولد ۱۳۲۲ در بافق است. وی دیپلم را در اصفهان، کارشناسی را در رشته عمران از دانشگاه علم و صنعت ایران در سال ۱۳۵۰، کارشناسی ارشد را در همان رشته از دانشگاه ایالتی میشیگان آمریکا در سال ۱۳۵۶ و دکتری را در گرایش محاسبات سازه از همان دانشگاه در سال ۱۳۵۹ گرفته دریافت کرد. از برخی مسئولیت و فعالیتهای وی می‌شود به عضویت در هیات علمی و ریاست دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران، معاونت پژوهشی دانشگاه علم و صنعت ایران، معاونت اداری، مالی دانشگاه علم و صنعت، ریاست دانشگاه یزد، ریاست دانشگاه زنجان، ریاست دانشگاه تربیت معلم تهران، تالیف کتاب” پایداری سازه ها”، ارائه و چاپ مقالات درهمایش ها ومجلات داخلی وخارجی بویژه” مکانیک محیط های بسته، مقاومت مصالح وتئوری آلاستیته” اشاره کرد.
۴- حسین سلیمی
حسین سلیمی از اساتید علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی و عضو هیئت علمی و استاد این دانشگاه نیز هست. سلیمی متولد ۱۳۴۲ در شیرازاست که در سال ۱۳۶۲ در رشته علوم سیاسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد و در دوره کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل در همان دانشگاه ادامه تحصیل داد. در سال ۱۳۷۲ دوره دکتری روابط بین‌الملل را در دانشگاه تربیت مدرس به پایان رسانده و به اخذ درجه دکتری نائل آمد.با آغاز کار دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران و انتصاب جعفر توفیقی به عنوان سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در ۱۱ شهریور ۱۳۹۲، وی طی حکمی حسین سلیمی را به عنوان سرپرست جدید دانشگاه علامه طباطبائی تعیین کرد.
۵- سعید ستایشی
سعید ستایشی، عضو هیات علمی و استاد دانشکده مهندسی انرژی و فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر، از دیگر گزینه‌های تصدی وزارت علوم است. وی معاون مخابرات کشور در زمان جنگ و مشاورت وزیر علوم را در کارنامه خود داشته است. ستایشی دارای لیسانس فیزیک از دانشگاه رازی کرمانشاه بوده و فوق لیسانس الکترونیک خود را از دانشگاه گجرات هند دریافت کرد. در سال ۶۲ در زمان وزارت مرتضی نبوی به عنوان مسوول نگهداری و بهره‌برداری در شرکت مخابرات انتخاب و فعالیت خود را تا سال ۶۶ ادامه داد و در زمان وزارت محمد غرضی همزمان به عنوان قائم مقام وی در امر جنگ به فعالیت پرداخت. وی در سال ۶۸ به عنوان مشاور و قائم مقام وزیر علوم در امور سنجش و آموزش به فعالیت پرداخت. وی، در سال ۶۹ از آموزش عالی بیرون آمد و برای ادامه تحصیل به کانادا عزیمت کرد و دکتری مهندسی برق خود را دریافت کرده و همزمان مطالعاتی بر روی بحث ارتباطات و سیستم‌های مخابراتی زیر آب و هوش مصنوعی انجام داد.
۶- سید جلال دهقانی
سید جلال دهقانی فیروزآبادی، متولد ۱۳۴۴و دارای مدرک دکتری روابط بین‌الملل از دانشگاه بروکسل بلژیک است. دهقانی سابقه مدیریتی در وزارت خانه علوم و تحقیقات را در پرونده خود دارد و از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ معاون مرکز همکاری‌های علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود. وی ۳ سال ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی را برعهده داشت. دهقانی فیروزآبادی ۳ سال به عنوان رایزن فرهنگی ایران در امارات مشغول به کار بود .وی علاوه بر ریاست کرسی نظریه پردازی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل هم اکنون معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی است.
۷- علی اصغر رستمی
علی اصغر رستمی ابوسعیدی متولد شهرستان جیرفت استان کرمان، استاد پایه ۴۲ و دارای دکترای زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه لیورپول انگلستان بوده و از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی می‌توان به: ریاست موسسات آموزش عالی علمی-کاربردی کشور، ریاست دانشگاه پیام نور، ریاست دانشگاه سیستان و بلوچستان، ریاست دانشگاه بین‌المللی کیش، ریاست دانشگاه شهید باهنر کرمان، مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت علوم، مشاور معاون رئیس جمهور در امور میراث فرهنگی، مشاور وزیرعلوم در جذب کمک‌های مردمی، نماینده وزارت علوم در امور بازسازی علمی- آموزشی افغانستان، رئیس کمیسیون دائمی هیات امنای دانشگاه‌های جنوب، جنوب شرق و جنوب غرب، و دبیر هیات امنای دانشگاه‌های جنوب شرق اشاره کرد.
در همان ایام معرفی هیئت وزیران به مجلس، جمعی از اهالی دانشگاه طی نامه‌ای نسبت به معرفی ابوسعیدی به عنوان وزیر علوم حمایت کردند.
۸- محمدرضا پورمحمدی
پور محمدی استاد تمام گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری متولد ۱۳۳۷ در شهر تبریز است. وی مدرک کارشناسی خود را در رشته جغرافیای انسانی و اجتماعی در سال ۱۳۶۳ از دانشگاه تبریز اخذ کرد و به دنبال آن، برای ادامه تحصیل عازم انگلستان شده و در سال ۱۳۶۵ کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه UWIST انگلستان و دکتری خود را در رشته برنامه ریزی شهری دانشگاهUWCC انگلستان در سال ۱۳۶۹ به پایان رساند. وی تاکنون ریاست دانشکده علوم انسانی و اجتماعی(۱۳۷۵-۱۳۷۰)، معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه (۱۳۷۶-۱۳۷۵) و معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز(۱۳۷۹-۱۳۷۶) و ریاست دانشگاه تبریز (۱۳۸۴-۱۳۸۱) بوده است.
حضور وی به عنوان یک وزیر آذری زبان، می‌تواند اما و اگرهای پیرامون انتخاب وزیر از خطه‌ی آذربایجان را از بین ببرد و حاشیه‌های اطراف دولت را کاهش دهد.
