کاهش فررنداوری در جامعه به دغدغه مردم و مسئولان تبدیل شده و راهی نیست جزء اینکه برای این پدیده شوم فکر اساسی کرد.
صدای جنوب:
امروزه تک فرزندی و خانواده های بدون فرزند به پدیده ای رایج در جامعه تبدیل شده است، تغییر نگرش به فرزندآوری و کاهش گرایش به بچه دار شدن در خانواده هاییی که از نظر اقتصادی در دهک های بالا قرار دارند بسیار کمتر و این موضوع سبب شده تا جامعه رو به پیری رود.
گرایش به تک فرزندی باعث شده است تا افرادی که خواهر یا برادری ندارند همواره حسرت‌هایی عاطفی را در زندگی خود تجربه کنند و اثرات منفی این موضوع در تمامی دوران‌های زندگی آنها هویدا شود.
طبق آیات قرآن غذا خوردن از خانه برادر و خواهر بدون اذن آنها مجاز است چراکه برادران و خواهران همانند خود انسان هستند..
در آیات جز ششم به ماجرای چهار برادر اشاره شده است که دو برادر به‌عنوان الگوی مثبت و دو برادری نیز به‌عنوان الگوی منفی معرفی شده‌اند.
مشغله کاری، شرایط اقتصادی کنونی و رفاه طلبی از عوامل عدم تمایل جوانان به فرزندآوری است.
خانواده های تک فرزندی دچار مشکلات بیشتری بوده و کودک تنها در معرض آسیب های فردی و اجتماعی بیشتری قرار می گیرد اما امروزه خانواده ها به بهانه مشکلات اقتصادی و بالا بودن قیمت خوراک و پوشاک و غیره از فرزندآوری امتناع می کنند اما در واقع تحمل مشکلات زندگی در خانواده های امروزی پایین آمده است چشم و هم چشمی ها و افزایش سطح توقعات جوانان در زندگی مشترک سبب کوچک شدن خانواده ها شده است.
برادر و خواهر از نعمات بزرگ الهی هستند اما متاسفانه با توجه به افزایش آمار خانواده‌های تک فرزند، نسل جدید از داشتن موهبت برادری و خواهری محروم خواهند شد و این اتفاق آثار اجتماعی روانی بدی را به جای می‌گذارد و جمعیت سالخوردگان را افزایش خواهد داد و فرایند سیاسی و اقتصادی کشور را مورد تاثیر قرار می‌دهد.
تعداد خانواده‌های تک فرزند در کشور در حال گسترش است و این مسئله نگران کننده است و آسیب‌های جدی را در بلند مدت به دنبال خواهد داشت.
متاسفانه در آینده نه چندان دور فرزندانی در جامعه خواهیم داشت که نه معنای برادری و نه معنای خواهری را خواهند فهمید که این مسئله جای نگرانی دارد.
یکی از تاثیرات فرهنگ غیر اسلامی بر روی جوانان این است که ازدواج در سنین پایین را نوعی حقارت و نشانگر سنتی بودن فرد می دانند و ترجیح می دهند پس از پایان تحصیلات و شاغل شدن اقدام به این امر کنند اما هنگامی که به این مرحله می رسند دیگر تمایل زیادی به تشکیل زندگی مشترک ندارند و به بهانه های مختلف از آن طفره می روند این در حالیست که بر اساس نظر روانشناسان و همچنین معصومین (ع) هر چه سن ازدواج کمتر باشد وابستگی بین زوجین بیشتر شده و کمتر گرفتار ناسازگاری اتفاق می افتد و علاقه به فرزندآوری نیز افزایش می یابد.
باید بر روی مفهوم زندگی دقت بیشتری داشته باشیم.در کشور ما مفهوم و نگاه زندگی دچار تغییراتی شده است.
متاسفانه ما به زندگی تنها از منظر اقتصاد ، امکانات و دارایی ها نگاه می کنیم ، در حالی که اگر برنامه داشته باشیم و اضافه خرج ها را در خدمت خانواده قرار دهیم فرزندان رشد مناسبی خواهند داشند..
بنابراین تا زمانی که زمینه در اجتماع برای پذیرش فرزندآوری ایجاد نشود ، صرفا کار فرهنگی و تشویقی مقطعی موثر نخواهد بود. باید در نظر داشته باشیم این یک مقوله اجتماعی است و اقتصاد نیز اهمیت ویژه ای دارد.
