این حال انتخابات این دوره کهگیلویه برای من، به عنوان یک جوان، یک درس عبرت شد، که از این پس بر این باور باشم که سیاست چنان می تواند انسان را به دروغ و تهمت و توهین وادار کند که مردم را فراموش و از فکر و ذهن و زمان مردم برای پیش برد اهداف سیاسی و اقتصادی خویش سوء استفاده شود
ایمان برومند زاده،
به جرات انتخابات در کهگیلویه بزرگ را می توان یکی از پر تب و تاب ترین انتخابات کشور خواند، جایی که مردم حضوری فعال و چشمگیر در صحنه انتخابات دارند.
از به راه انداختن کاروانها گرفته تا شوق و اشتیاق جوانان و منقش کردن ماشین ها و حتی چهره و دستان خود به نام و نشان نامزد های انتخاباتی.
اینها همه عشق و علاقه مردم این دیار به انقلاب و سرنوشت خود را نشان می دهد.
اما در این بین و در میان این همه تب و تاب انتخابات متاسفانه نامزد های محترم موجود در صحنه از کوچکترین فرصتی برای توهین و کوبیدن رقیب خود دریغ نکرده اند.
جنگ های روانی بر افکار مردم که در نطق های انتخاباتی چندین نامزد اصلاح طلب و اصولگرا به وضوح قابل مشاهده بوده و هست.
همه می دانیم بافت کهگیلویه وبویراحمد یک بافت قومی و عشیره ای می باشد، کافیست این توهین ها و جنگ های روانی باعث ایجاد کوچکترین تنشی در میان دو طایفه یا حتی دو شخص شود، پس از آن آیا می توان به راحتی جلوی فاجعه ای که روی خواهد داد را گرفت؟
آیا به راه انداختن جنگ روانی و توهین و افترا به همدیگر صرفا جهت تسویه حساب های شخصی و آن هم با استفاده از مردمی که جز فقر سرمایه ای ندارند می تواند کار درستی باشد؟
آیا کسی که هدفش مردم است نباید از همین ابتدا مردم را ملاک قرار دهد و از ادامه دادن به جنگ های روانی دیگر رقیبان خود دست بردارد؟
آیا پاسخ دادن به هر حرف غیر منتقی از لحاظ عقلی درست می باشد؟ اگر رقیب شما حرفی غیر منطقی زد آیا شما هم باید پاسخ دهید؟
ملاک مردم است با بهارستان؟
اینجا جنگ برای مردم است یا به دست آوردن صندلی چرم بهارستان؟
با این حال انتخابات این دوره کهگیلویه برای من، به عنوان یک جوان، یک درس عبرت شد، که از این پس بر این باور باشم که سیاست چنان می تواند انسان را به دروغ و تهمت و توهین وادار کند که مردم را فراموش و از فکر و ذهن و زمان مردم برای پیش برد اهداف سیاسی و اقتصادی خویش سوء استفاده شود.
امیدوارم روزی شاهد شکوفایی سرزمین کهگیلویه وبویراحمد باشیم…
