پایگاه خبری تحلیلی صدای جنوب | Sedayejonoob.ir

صدای جنوب

آیت الله ملک حسینی در یک فایل صوتی نسبت به اظهارات توهین آمیز یکی از نمایندگان استان خوزستان نسبت به قوم لر واکنش نشان داد.

این عضو مجلس خبرگان رهبری در این فایل صوتی آورده است: اخیرا در فضای مجازی از برخی نمایندگان و برخی بزرگان دیگر، مطالبی مطرح شد. مطالبی که از آن رایحه خوبی به مشام نمی رسید. پیش از آنکه نکاتی را توضیح دهم مقدمه ای می گویم. باید تفاوت تعصب و غیرت را دانست. تعصب کفر است و غیرت دین. تعصب یعنی فضیلتها و انسانیت ها را در قومیت، در مکانها، تبارها، زبانها هضم کرد و اصالت را به زبان و قومیت و منطقه و ملیت و خصوصیات دیگر داد. اما غیرت آن است که همه این ها را در فضیلت ها هضم کرد و اینها فدای فضیلت شوند. گاهی برخی به نام غیرت، تعصب به خرج می دهند و نمی دانند می خواهند مومن جلوه کنند اما در مکتب ما تعصب کفر است.

توهینی شد به برخی مناطق و به قوم لر. قوم لر با غیرت. اما جای تعجب بود که این اتفاق در استان باغیرت و با شخصیت خوزستان افتاد. استانی که مردمی پاک منش و با شرف دارد از لر، عرب و فارس زبان. و بی شک لرزبان های بختیاری و غیر بختیاری، فارس زبان ها در مناطق مختلف و عرب زبان ها با چنین گفتمانی انسی ندارند. و این را برخواسته از یک انسان با شخصیت نمی شمرند. باید گفت مردم خوزستان و مردم کهگیلویه و بویراحمد همواره در طول تاریخ در کنار هم زیسته اند. با مهر و مهربانی وانس و الفت در جشن ها و عزاهای هم شرکت کرده اند و همیشه در منافع و مصالح همراه هم بوده اند. و هرگز تحت تأثیر این سخنهای اختلاف برانگیز قرار نخواهند گرفت و دوستی ها امتداد پیدا خواهد کرد. طولی نکشیده که خون جوانان لرزبان برای صیانت از کشور و صیانت از خوزستان در حمله وحشیانه اسرائیل به برخی از پایگاه ها روی زمین ریخته شده است. فدای دین و فدای خاک وطن شدند این عزیزان. خاک خوزستان هم خاک وطن ماست.

ایران برای ایرانیان است. اما باز به ملیت اصالت نمی دهیم. چون اصالت دادن به ملیت خرد خواهد شد به اصالت دادن به قومیت، اصالت دادن به ایلها و طایفه ها، و اصالت دادن به استانها و شهرستانها. و تعجب می کنم آیا کسانی که این سخنها را می گویند نمی دانند که هرگاه تعصبی ورزیدند، آرام آرام این تعصبها اگر استانی باشد به تعصبهای شهرستانی، اگر شهرستانی باشد به تعصبهای منطقه ای و خردتر و خردتر منتهی می شود؟

سرمایه های ملی برای همه ایرانیان است. این که سرمایه ملی در یک منطقه تبدیل به کارخانه، کارگاه و فضای فعالیت می شود به معنای آنکه اختصاص به آن منطقه دارد، نیست. قانون هم همین را می گوید. این سخن ها نه تنها خلاف عرف بلکه خلاف قانون استخدامی نیز است. کسانی که این سخنها را می گویند، هیچ فکر نمی کنند که ممکن است دیگر استانها هم بگویند که ما اجازه نخواهیم داد کسی از استان همجوارمان به منطقه ما بیاید؟ آیا این شرم آور نیست؟ روزی که فرهیختگان و انسانهای متخصص و با شخصیت خوزستان در کشور پست داشتند، حتی در منطقه ما با احترام خدمت می کردند، آیا کسی اعتراض کرد؟ مگر بلد نبودن بچه های ما اعتراض کنند؟ اما می دانستند باید از توان و تخصص انسانها در هر نقطه ی ایران استفاده کنند.

خوزستان متعلق به ایران است و ایران متعلق به همه جا. کهگیلویه و بویراحمد، فارس، بوشهر، ایلام، چهارمحال و بختیاری و … متعلق به کشور است و کشور، متعلق به مناطق جنوب غرب، جنوب شرق، شمال و …. . آیا آذربایجانی ها، خراسانی ها حق ندارند اگر تخصصی دارند در مناطق مختلف خدمت کنند؟ عجیب است.!! این چه فکر فدراتیویست که برخی در عین حالی که به فدراسیون سازی معتقد نیستند، اما در ناخودآگاهشان این مسئله وجود دارد و بر این اساس سخن می گویند.

می دانند و می فهمند که سوریه آسیب این اتفاق را دید؟ می فهمند اگر مقام معظم رهبری از همگرایی ملی، از وحدت ملی و اتحاد اقوام سخن می گوید به هدف چیست؟ اگر به نام ایران مردم را به انتخابات دعوت می کند، برای چیست؟ برای این است که دشمن سوریه سازی نکند. سوریه عبرتیست برای همه. حرکتهای معطوف به میل دشمن و شبیه سوریه سازی، آن هم با کلمه اسرائیل همراه کردن این مطالب، آیا برخواسته از یک فهم عمیق است یا برخواسته از یک سادگی اجتماعی؟کبنا