رئیس واحد صنف پارچه فروشان یاسوج گفت: یکی از معضلات پیش روی زنان استان برای پوشیدن لباس محلی تولید نشدن پارچه این لباس ها در کشور بوده که این موضوع سبب رواج قیمت های نجومی در پارچه فروشی ها شده است .
پوشش و لباس های محلی و بومی بانوان در کهگیلویه و بویراحمد میراث گرانقدری که پس از قرن ها همچنان ماندگاری خود را حفظ کرده است اما گویا این میراث ماندگار به خاطر عواملی همچون گرانی کم کم به فراموشی سپرده می شود.
زنان و دختران این دیار در آیین های شادی همچون جشن تولد، عروسی و جشن های ملی از این لباس زیبا استفاده می کنند.حجاب کامل،تنوع رنگ و پارچه ، لباس محلی این استان را به پوششی اصیل و زیبا تبدیل کرده است.
لباس محلی و سنتی زنان استان کهگیلویه و بویراحمد از سه بخش اصلی سرپوش ، بالاتنه و پایین تنه تشکیل شده است.سرپوش لباس محلی زنان کهگیلویه و بویراحمد ، شامل یک پارچه روپوش یا همان روسری به نام مینا است که به طور معمول دارای بیش از یک متر طول و بین ۶۰تا ۷۰سانتیمتر عرض است.
بر روی این روپوش مینا یک سربند پارچه ای به نام چارقد یا لچکی پوشیده می شود که زیبایی آن را دو چندان می کند.همچنین یک کلاه کوچک زیر مینا قرار می گیرد تا پوشش دهنده موهای جلو سر زنان باشد و معمولا زیورآلات سنتی و ظریف به آن متصل می شود.
بخش بالاتنه لباس محلی زنان استان کهگیلویه و بویراحمد، همان پیراهن است که به گویش محلی جامه نامیده می شود و از زیر گردن تا کف پای زنان را از جلو و پشت می پوشاند.بخش پایین تنه که به شکل دامن است تنبان نامیده می شود و پنج تا ۱۲متر پارچه برای دوخت آن بکار می رود به طوری که این دامن از بالا کشدار و کاملا چین خورده است ودر پایین آن تزیین هایی مانند نوار دوزی یا پارچه های پلیسه دار به کار می رود.
فخرالدین بناری روز شنبه در گفت وگو با خبرنگاران اظهار کرد: پارچه لباس محلی شیک و خوب ایرانی نداریم و این پارچه ها در کشور تولید نمی شوند.
وی افزود: بیشتر پارچه های محلی از کشورهای هند، پاکستان و افغانستان وارد ایران می شود و مغازه داران هم استانی این پارچه ها را بیشتر از استان های همجوار به استان انتقال می دهند.
رئیس صنف پارچه فروشان یاسوج تاکید کرد: هزینه های گمرکی زیادی بر گرده این پارچه ها وارد می شود و در نهایت پارچه ها با قیمت گزافی به دست مردم می رسد.
بناری عنوان کرد: این مهم باعث شده زنان به سمت کرایه لباس های محلی در جشن های عروسی روی بیاورند زیرا کمتر توان خرید یک دست لباس محلی را دارند.
وی تصریح کرد: تعداد گالری های لباس محلی در استان از پنج مورد در سه سال اخیر به ۲۰۰ فقره رسیده و حتی تعداد آن ها هنوز هم رو به افزایش است.
رئیس صنف پارچه فروشان یاسوج گفت: بیشتر پارچه های مصرفی استان از شیراز وارد استان می شود اما در مسیر به عنوان حمل کالای قاچاق با مغازه داران استان برخورد می شود با وجود اینکه فاکتور هم دارند.
بناری اضافه کرد: پارچه لباس محلی از متری ۲ میلیون ریال تا ۵۰ میلیون ریال در بازار موجود است با این وجود استقبال مردم بری پوشیدن لباس محلی خوب است و دلشان نمی خواهد این میراث مانگار رو به فراموشی برود.
وی ادامه داد: سالانه بیش از ۱۰۰ دست لباس محلی از این استان برای مشتری ها در کشورهای مختلف ارسال می شود.
وی گفت: از دولت انتظار داریم با ایجاد کارخانه های تولید پارچه لباس محلی نگذارند این سنت دیرین مردم کهگیلویه و بویراحمد از بین برود.
