نمیدانم چرا بعضیها ناراحت میشوند از اینکه این همه مسئول به بافت فرسوده مراجعه میکنند. من که فعلاً رأی نمیخواهم، حتماً نیت کار است ولی دوستان چرا ناراحت میشوند. آیا از اینکه همشهریانم صاحب منزل نو و بدون آسیب شوند ناراحت میشوند؟
پایگاه خبری صدای جنوب :
غلامرضا تاجگردون در گفت وگو با هفته نامه توازن چنین درد دل کرد:
قطعاً فاکتورهای بسیار زیادی باید دست‌به‌دست هم دهند تا یک اتفاق صورت پذیرد. در مسیر توسعه و عمران و آبادانی مناطق قطعاً یکی از مؤثرترین فاکتورها شناخت مسئولین نسبت به موضوع و مشکلات موجود و مناطق مختلف است.
در طول دوران نمایندگی‌ام تلاش داشتم مسئولین رده‌بالای کشور در منطقه حضور پیدا کرده و نسبت به حوزه انتخابیه شناخت بیشتری پیدا کنند. خوشبختانه در دوره اول در این زمینه موفق شدیم و بهره لازم را از این استراتژی بردیم و در دور دوم هم تلاش دارم از این ظرفیت بیشتر استفاده کنم. معمولاً تا قبل از حضور یک مسئول در منطقه آنچه نهایت نسبت به حوزه انتخابیه‌ام داشته باشند نفت و درآمد آن و نهایت مشکلات مناطق نفتی بود. حضورشان آن‌هم متنوع این شرایط را به وجود میاورد که شناختشان واقعی و جامع باشد و صرفاً مناطق و خیابانهای منازل شرکت نفت را نبینند.
نمیدانم چرا بعضیها ناراحت میشوند از اینکه این همه مسئول به بافت فرسوده مراجعه میکنند. من که فعلاً رأی نمیخواهم، حتماً نیت کار است ولی دوستان چرا ناراحت میشوند. آیا از اینکه همشهریانم صاحب منزل نو و بدون آسیب شوند ناراحت میشوند؟ ما با ماشین شاسی بلند میرویم تا ساکنان آنجا ببینند ماشین شاسی بلند فقط مسیرش خیابانهای بالای شهر نیست! چشم؛ ما با ماشین شاسی بلند نمیرویم، شما که نرفتید ولی ما پای پیاده به پابوس مردم شهرمان میرویم…
در سال اول دوره جدید حدود ۳۵ مسئول عالی‌رتبه کشور از رئیس قوه، وزیر و تا معاون وزیر در حوزه انتخابیه‌ام حضور پیدا کردند و هر یک باری را برداشتند.
دکتر لاریجانی حضور پیدا کرد تا تلفیق درآمدهای کلان نفت و بافت فرسوده را ببیند، معاونین رئیس‌جمهور حضور پیدا کردند تا ظرفیت‌های ما را ببینند، وزیر نیرو آمد تا ظرفیت آب‌وخاک ما را ببیند، وزیر بهداشت آمد تا وضعیت بیمارستان‌های ما را ببیند، وزیر نفت آمد تا عمق مشکلات کارکنان نفت و وضعیت پتروشیمی را ببیند، معاون سازمان برنامه آمد تا اعتبار بلاعوض بافت فرسوده و اعتبار خرید رینگ را بدهد، معاونین وزیر راه آمدند تا قیر مجانی بدهند تا خیابانهای شهر و رزمندگان و ۱۰۸ و… را آسفالت کنیم و احداث راه‌هایمان سرعت بخشیده شود، مدیرعامل گاز آمد تا جشن سبز را برگزار کند، رئیس بنیاد مسکن کشور آمد تا ساخت بافت فرسوده سرعت بخشیده شود، معاونین وزیر نیرو آمدند تا کلنگ آبرسانی بزنند و مشکلات اعتباری آن را حل کنند، وزیر ورزش آمد تا ببیند گچساران عموحسن دارد و هزار و یک مشکل و همه آمدند تا دست ما را بگیرند و با هم مشکلات را حل کنند.
یاد روزهایی میافتم که یک مسئول نه‌چندان رده‌بالا به گچساران میامد و تمامی مدیران شهرستان را جلوی پلیس‌راه ردیف می‌کردند تا از او استقبال کنند. این سال‌ها پیرزن و پیرمرد بافت فرسوده و روستاهای ما در کوچه خودشان بالاترین مقامات کشوری را می‌بینند و چند روز بعد اثر حضور آنان را می‌بینند. دیگر ترس از این نداریم مقامی را بین مردم عادی و محلات فقیر نبریم. این عادت را کنار گذاشتیم یک مسئول بیاید و دو مقام رسمی شهرستان را در جای مشخص ببیند و در مهمانسرای نفت استراحت کند و برود. این روزها عادی شده است که هواپیمای مسئولی در فرودگاه گچساران بنشیند و از همان‌جا به تهران برود. دیگر مسئولین محترم مرکز استان ناراحت نمی‌شوند که مسئولی به گچساران بیاید و اتفاقاً با افتخار او را همراهی میکنند تا بگویند ما همه با هم هستیم و من هم با هر مسئولی با افتخار به دهدشت می‌روم و به مرکز استان.
اگر این‌طور باشد و توان این را داشته باشیم مسئولین کشور را در خانه خودمان ببینیم قطعاً کمک آنان بیشتر خواهد شد و بار ما هم کمتر…
منبع: هفته نامه توازن
