واقعیت این است که در استان کهگیلویه و بویراحمد و در شرایط اقتصادی کشور که درصد نقدینگی و تخصیص اعتبارات رقم اندکی است، پروژههای عمرانی حال و روز خوشی ندارند و در این بین پیمانکاران نیز برای رسیدن به حق و حقوق خود، سختیهای زیادی تحمل میکنند.
پایگاه خبری صدای جنوب:
اگر در افکار عمومی از پیمانکاری به عنوان شغلی پردرآمد یاد میشود، اما خود پیمانکاران از دریچه دیگری به موضوع نگاه میکنند و میگویند که سرمایه شخصی خود را در پروژهها سرمایهگذاری میکنند به امید این که مطالبات آنها به موقع پرداخت شود اما این اتفاق به ندرت میافتد و اهمیتی به نقش آنها در اقتصاد و عمران این استان داده نمیشود.
واقعیت این است که در استان کهگیلویه و بویراحمد و در شرایط اقتصادی کشور که درصد نقدینگی و تخصیص اعتبارات رقم اندکی است، پروژههای عمرانی حال و روز خوشی ندارند و در این بین پیمانکاران نیز برای رسیدن به حق و حقوق خود، سختیهای زیادی تحمل میکنند.
نتیجه این رویکرد و این وضعیت اقتصادی، تعداد زیاد پروژههای نیمهتمام و مطالبات قابل توجه پیمانکاران از بخش دولتی است.
در همین زمینه، سالار قلیپور، یکی از این پیمانکاران است که این روزها خسته از پیگیریهای بینتیجه برای مطالباتش از چند دستگاه دولتی در کهگیلویه و بویراحمد، به سراغ خبرنگاران آمد و از مدیران این استان به شدت انتقاد کرد.
او گفت که جرم ما این است که با پول خود و به موقع پروژههای خود را به اتمام رساندیم و بعد از یکسال، حق خودمان را پیگیری میکنیم.
قلیپور که به طور مستقیم به اعتبارات ۷۱ میلیارد تومانی بند “ز” اشاره میکرد، ادامه داد: درددل من، حرف صدها پیمانکار است که قرار است مطالباتشان از این محل پرداخت شود که متأسفانه این اعتبارات در این استان هوایی و بلاتکلیف است.
او گفت به ما قول اوراقی دادند که میبایست در ۲۸ آذر نقد میشدند اما تا امروز فقط به ما امروز و فردا میکنند و هیچ بهایی به پیمانکاران نمیدهند.
این پیمانکار با بیان اینکه چند استان این اعتبارات را جذب کردند، افزود: اما در کهگیلویه و بویراحمد، مدیران جرأت وحال بلند شدن ازپشت میزشان را ندارند و آن را پیگیری نمیکنند.
او گفت: علیرغم قولهای رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی ولی به سال جدید هم رسیدیم و هیچ خبری از نقد شدن مطالبات ما نیست که این وضعیت برای جامعه پیمانکاری قابل تحمل نیست.
قلیپور تعداد پیمانکارانی که از این سهلانگاری مدیران آسیب دیدند را بیش از۱۲۰ نفر دانست که منتظر جذب این ۷۱ میلیارد تومان هستند.
مدیران هم مثل ما منتطر هستند تا پولیبیاید و توزیع کنند، اگر اینگونه است فرقشان با ما چیست؟ برای چه چیزی مدیر شدند؟ مدیر هم بنشیند منتطر پول؟ چرا نمیروید تهران و فشار بیاورید تا این پول ازمحل نفت به این استان بیاید؟
یک ماه است که میخواهم رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی را ببینم تا این همه در راهروهای ادارات پرسه نزنیم اما بعد از ساعتها معطلی در پشت درب اتاق او، از درب پشتی بیرون میرود!
چگونه است که قبل از اتمام یک کار آن همه فشار و اصراراست اما بعد از پایان کار دیگرجواب سلام ما را هم نمیدهند.
ما نمیدانیم واقعا سهلانگاری از کدام مدیر است وهرروز این جمع پیمانکار، بین سازمان مدیریت و خزانه و دستگاههای کارفرما پاسکاری میشوند و کار ازدست کارفرماها و ادارات مجری خارج شده است.
۷۱ میلیارد تومان پول کمی نیست، چرا این مدیران باید بیخیال باشند؟ آنها چون نگران پست و مسئولیتشان هستند، هیچ فشاری به مقامات بالادست خود نمیآورند و برایشان مهم نیست در آستانه عید، چه فشاریروی پیمانکاران است.
قلیپور با بیان اینکه مگرما روی گنج خوابیدیم، تصریح کرد: برای پیمانکاری که با پول خودش کار کرده هیچ حرمتی قائل نیستند اما در شعار میگویند که بخش خصوصی باید حمایت شود و درعمل پشت پا میزنند.
با این شرایط راهی جز تحصن و پیگیری حق و حقوق خود نداریم و اگر برویم و یک بنگاه املاک بزنیم بهتر از حال و روز پیمانکاری در کهگیلویه و بویراحمد است.
متأسفانه در این استان مدیران دلشان خوش است و بسیار دوست دارند، افراد دنبالشان بیایند و منتظرشان باشند، وابسته باشند و برای دیدن آنها معطل شوند.
برای یک امضای ساده که وظیفه آنها است، ماهها معطل میکنند و منت میگذارند و غرور و عزت یک پیمانکار را زیر سوال میبرند؛ اگر هم حرفی بزنیم، اعتراضی کنیم، لج میکنند و هیچ کاری را انجام نمیدهند.
اگر کوچکترین ایرادی در کار پیمانکاری باشد یایک روز تأخیر کند در انجام کار، آن همه فشار و تنبیه و ضرر اما اگر به موقع و باکیفیت کار راانجام دادی، باید سالها دنبال پولت بدوی!
البته مدیرانی هم هستند که این رویه را ندارند و انصافا خودشان بلند میشوند در راهروها و اتاقها میچرخند که اربابرجوعی معطل نشود.
وی تأکید کرد که اگر مشکلمان حل نشود، ازطریق تحصن و اعتراض پیگیر احقاق حق خود میشویم.
———————
گزارش ازکریم بنام