مشکل اصلی این ملت این است که عده ای مسئولیت ها را در دست گرفته اند که دلسوز و درد کشیده نیستند و خبر از درد فرودستان جامعه ندارند…مردم می‌بینند چطور سفره هایشان کوچک و کوچک تر میشود… می‌بینند نمایندگان سردرگم و وزیران کم توان کشور را دارند به کدام سمت می‌برند. مردم از آرمان های انقلاب خسته نیستند، از شما خسته شده اند…
بسم الله الرحمن الرحیم
و إذا قیلَ لَهُمْ لا تُفسِدوا فی الارض قالوا إنما نَحنُ مُصلِحون…
و زمانی که به آنها گفته میشود در زمین فساد نکنید، میگویند ما طالب اصلاح هستیم…
سوره بقره، آیه ۱۱
۸ ماه کشور را به آشوب کشیدند،به بهانه ای دروغین، که خودشان بارها اقرار کردند به دروغ بودنش.
شعارهایشان را خوب به یاد داریم: انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است.
کار به جایی رسید که دشمنان ایران به آنها میگفتند خط مقدم ما هستید! و از هیچ حمایتی اعم از سیاسی و مالی و… دریغ نکردند، هرچه رهبر انقلاب تذکر دادند و گفتند دشمنان در حال تدارک نابودی انقلابند گوش نکردند، کاشف به عمل آمد که بزرگان تَکراریشان با جورج سوروس ها و استیو کلمن ها شام خورده اند، دیدار داشته و کسب مشق کرده اند، مدام با دشمنان در ارتباط اند و همه چیز از قبل طراحی و آماده شده است، هیچ کدام از حوادث اتفاقی رخ نداده، از یکسو درخواست تحریم بیشتر کشور را دارند تا مردم تحت فشار حکومت را زیر سوال ببرند و ناکارآمد بدانند و از سویی دیگر با ملت در خیابان ها جنگ تن به تن راه انداختند.
۸ ماه آسایش از کشور رخت بر بست، هر روز آشوب، هر روز درگیری، هر روز نا امنی، و غارت مغازه ها و بانک ها و آتش زدن مساجد…
حال در عجبیم، چگونه این همه دلیل به چشمتان نمی آید و هنوز میگویید همه اش تبلیغات بوده برای سرکوب اعتراضات؟
نمی بینید یا نمیخواهید ببینید؟
کار را به جایی رساندید که حتی حرمت مولایمان حسین ع را هم نگه نداشتید و به آتش کشیدید حسینیه ها و تکیه ها را،
و مردمی که از این خرابی ها به جان آمده بودند به خیابان ها ریختند و سرمای جانسوز دی را به گرمایی جانبخش تبدیل کردند… تا شما و اربابانتان بدانید و بفهمید که صبر ملت حدی دارد و ۹ دی، روز بصیرت نام گرفت، تا نه فتنه از یاد برود، نه حماسه ی ملت با بصیرت مقابل فتنه گران،
یاد بود روزی است که بار دیگر دشمنان میخواستند با کمک منافقین داخلی نظام را سرببرند، ولی به برکت خون شهدا و بصیرت ملت ناکام ماندند.
میگویید که بعد از چندسال، مردم دیگر علاقه ای به حضور در این مراسمات ندارند؟ بله…
درست است که مردم خسته اند، اما خسته از چه؟ خسته از دروغ و تزویری که به نام تدبیر به خوردشان داده اید، خسته از خودبرتر بین هایی که کعبه ی آمالشان اروپا وآمریکاست و کمر ملت را با لاف های بی محتوایشان شکسته اند و فقط شعارهای دهن پر کن افاضه میکنند، منور الفکر هایی که ذره ای برای ملت اهمیت قائل نیستند، آن موقع که در انتخابات نام آنها از صندوق بیرون نمی‌آمد کیفیت و کمیت رای را مطرح می‌کردند و شعور ملت را به تمسخر می‌گرفتند که مردم رای عقلانی نمی‌دهند. آراء ما با کیفیت است و آنان که به ما رای ندادند فقط کمیتشان بیشتر است. حالا که به قدرت رسیده اند دغدغه اصلی‌شان کنسرت و ورود زنان به ورزشگاه و خوشامد انگلیس و دوستی با دشمنان قسم خورده ملت است… و هیچ کاری برای رفاه این مردم صورت نمی‌دهند هیچ، دستشان از جیب مردم مستضعف بیرون نمی آید!! (نمونه اش بالا و پایین کشیدن دلار برای جبران بدهی های دولت!! از جیب مردم… )
و اما سخن اخر،
در روزهای آشوب فرانسه برای انقلاب کبیر… به ملکه ویکتوریا خبر رساندند که مردم نان ندارند بخورند… چاره ای بیندیشید… ملکه گفت:خب اگر نان ندارند نان شیرین بخورند!!
مشکل اصلی این ملت این است که عده ای مسئولیت ها را در دست گرفته اند که دلسوز و درد کشیده نیستند و خبر از درد فرودستان جامعه ندارند…
مدیران و نمایندگان ثروتمند لیبرال کم کار و پر حرف، شیشلیک خورهای بی درد و سختی ندیده… نامزد های لیستی و اتوبوسی… که نمونه ای از آنها نماینده فحاشی بود که تشت رسوایی اش از بام گمرک افتاد… مردم از این ها خسته اند…
مردم می‌بینند چطور سفره هایشان کوچک و کوچک تر میشود… می‌بینند نمایندگان سردرگم و وزیران کم توان کشور را دارند به کدام سمت می‌برند. مردم از آرمان های انقلاب خسته نیستند، از شما خسته شده اند…
رضاعباسی
۵دی ۹۷
