این روستا به واسطه ی همین درختان ثمری که دارد ظرفیت ایجاد اشتغال برای حدودا ده نفر را ایجاد کرده است تا به این ترتیب علاوه بر تامین بخشی از میوه بخش چاروسا منبع درآمدی برای برخی از خانوارها هم باشد. جاده ارتباطی این روستا که کمتر از دو کیلومتر است در سال ۹۱ و ۸۹ دوبار در دولت احمدینژاد زیر سازی شده است ولی به دلایل نامعلومی هیچگاه به زیر آسفالت نرفت تا هزینه ی زیرسازی آن همراه با اولین بارش های باران هدر رود.