اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان صدای جنوب است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
بینندگان صدای جنوب می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
صدای جنوب:
مطلبی در رسانه های مجازی کهگیلویه ی بزرگ با سر تیتر نامه ی یک فعال سیاسی، اجتماعی به سیدمحمد موحد ، به دستم رسید که قبل از هر چیز تیتر درشت آن باعث شد تا نگاهی به مطلب فوق الذکر بیندازم و بعد از مطالعه ی آن تحلیلی کوتاه برای نویسنده ی آن به رشته تحریر درآورم.
آنچه که در این مقاله جلب توجه میکرد، سرتیتری بود که احتمالا از طرف سردبیر یا مدیر مسوول یا هرشخصی از سوی رسانه برای این مطلب انتخاب شده بود تا با فریب رسانه ای و تیتر زرد مخاطب را به خود جلب نماید. این رساله که از فصل جنوب به عاریت گرفته شده و در فصلی نو هم به انتشار رسیده بود ، درد نامه ای بود پر از رنجش و احساسات سرکوب شده ای که اکنون سرباز کرده و این فوران خشم و آتشفشان کینه و نفرت از سوی نویسنده ای که مدعی مسلمانی و اعتقادات مذهبی بود در ابتدا شاید کمی موجب هم ذات پنداری مخاطب با نویسنده می شد اما در ادامه آنچنان آش شلم شوربایی می شد که مخاطب فهیم این روزهای فضای سیاسی کهگیلویه، به راحتی میفهمید که باید پشت این همه آیه و روایت و پند و اندرز ، حقیقتی پنهان مانده باشد. به اسم نویسنده دقت کردم کمی آشنا می آمد. بیشتر دقیق شدم تا اندک اطلاعاتی از ایشان دارم. مسوول محترمی که اتفاقا برادرش نیز مسوولیتی در کهگیلویه ی بزرگ داشته اند. معلوم شد تا این همه نصیحت و حمله و تهمت و تخریب به خاطر از دست دادن مسوولیت هایشان بوده و هیچ گونه دلسوزی برای کهگیلویه و یا همدردی با مردم نداشته و ندارند چرا که اینان از قطار خدمت پیاده شده اند و این چنین رنج مویه می نویسند.
شما برادر بزرگوار که اینچنین به نماینده ی محترم کهگیلویه تاخته اید و هزاران برچسب به شخصیت حقیقی و حقوقی ایشان وارد کرده اید و حتی فریبکار و نامسلمانش خوانده اید آیا شما در جایگاه قضاوت قرار دارید تا انسان ها را قضاوت کنید؟ در جایی با اتکاء به احادیث از منافق و دو رویی سخن رانده اند و در جایی موحد را اشرافی خوانده اند که با سفره های خالی موکلینش بیگانه است و از درد مردم خبر ندارد؟ با ابزار مظلوم نمایی خود را یک مظلوم نشان میدهد و با روایات ائمه اطهار تلاش در سیاه نمایی از وجهه ی آقای موحد دارند. دلیل چیست؟ واقعا این حرفها و سخنان و روایات را از کدام سایت و یا صفحه ی گوگل کپی کرده اید تا چند سطر را پر کنید؟؟ به گذشته ی آقای موحد پل زده اند و از زمان رای گرفتن تا بعداز مجلس حکایت ها داشته اند، افسوس که شما روزگاری در این سرزمین و در سایه ی این انقلاب مدیر یک سازمانی بوده اید. آیا اینک خوشحالی که خشم و ناتوانی مدیریتی خود را در جامعه فریاد زده اید؟ اینکه شما مدتی در منصب یک سازمان مدیر بوده اید دیگر قرار نیست تمام عمر صندلی فلان اداره و بهمان سازمان را خود و برادرتان تصاحب کرده اید و اینک به دلیل عدم مدیریت مناسب و یا تغییر سیاست های کلی نظام و اصلا با توجه به فرسودگی شما و کهنه شدن تفکرات و نحوه ی مدیریت شما نیاز به نیروی جوان تر بوده است اینچنین آتش به پا می کنید. آیا شما که این همه آیه و روایت در جهت پند واندرزبه آقای موحد نوشتید در دین و شریعت اسلام یه جمله برای صبر و بردباری خویش نیافتید؟ همگان نیک مستحضرند که شما و برادرتان در دو منصب اداری در دوشهرستان قرار داشته اید و اینک برکنار شده اید و این برکناری شما از ادارات متبوع به نماینده ربط پیدا می کند؟ چرا وقتی به منصب رسیدید پیام تشکری ننوشتید؟ چگونه می شود برای یک پست دنیوی اینگونه گلو پاره کنید که بله موحد خط قرمزهای انقلاب و دین و شرع را زیر پا گذاشته است؟ آیا خط قرمز انقلاب و شرع و انصاف و عدالت، خلع شما دو برادر از کرسی ریاست هست؟ آقایان از ریاست اداراتی خلع شده اند که اینگونه سیاه نمایی می کنند. درک درست از شرایط فعلی جامعه باید شما را مطیع تر و خدمتگزار تر کند و اگر هدفتان آرامش مردم است پس در هر سنگری می توانید خدمت کنید حتما که نباید ریاست صرف سهم شما باشد..
در بخشی از مطلبتان اشاره به دخالت در عزل و نصب ها و خلاف شرع و عدم التزام به قانون اساسی و ولایت فقیه کرده اید که باید بگویم این نوع بزرگنمائی و پراگماتیسم شما به خاطر خرما هست نه خدا. شما معتقدید که چون برای حاج موحد سبد آرایی داشته اید پس باید مادم العمر رئیس باشید؟ چگونه خود را عتاب نمی کنید که رئیس دستگاههای دولتی نباید در انتخابات غش کنند،؟ شما که دم از قانون اساسی و حفظ خط ولایت می زنید خود سراپا تقصریتان را با صد حوض کوثر و صد چشمه ی زمزم نمیشود شست.
انسان شریف کسی است که رو بازی کند نه هم زیر و هم رو.. شما آن چهره ی دوم تان که حب دنیا پرستی و مقام و ریاست در آن موج میزند را به منصه ی ظهور رساندید و آن وقت واعظ و حاکم شرع شده و رساله و فتوا صادر می کنید؟؟ برادر، شما به دلایل اداری از سوی مدیران ارشدتان ، برای واحدی دیگر مامور شده اید این که هوچی گری رسانه ای نمیخواهد. این که معرکه گرفتن و روضه خواندن ندارد. خود شما به یکی از پندهایی که نوشتید عمل کنید جامعه صالح خواهد شد..
در پایان اگر فقط ذره ای به عمل صالح و فرمایشات رهبری و عدالت ایمان داشتید به خاطر یک صندلی مدیریت همانند اسپند روی آتش بالا و پائین نمی پریدید. پس اگر کمی انصاف به خرج بدهیم خیلی دیر از مدیریت اخراج شدید و اصلا حق شما تصاحب این منصب نبوده، حالا داغ یک پست دنی و دنیوی از شما یک مبارز و فعال سیاسی ساخته؟ نه عزیز، سوژه ی رسانه هایتان کرده اند که خود خواسته ای.. در مورد شما نوشتن ، شما را بزرگ می کند در حالی که کیفیت بزرگ شدن را ندارید.
