این جماعت به پژوهش وپی جویی دیده ها وشنیده ها کاری ندارند وهنرشان بیشترپخش کردن وآلودن،بدون اندیشیدن به پیامدها و
سرانجامهای کارشان است.
داوری مردم:
به قلم استاد محمود منطقیان
مردم درباره هرچیزوهرپدیده ورویدادی داوریهای گونه گون می کنند.برخی هرگزبه خوددردسرپی جویی شنیده ها ورخدادها را رانمی دهندوباشنیدن خبری وبه گوشرسیدن شایعه ای به داوری می نشینند وهرچه راشنیده اند،بدون نگاه به راست ودروغش، پخش می کنندوفضایجامعه واذهان رامی آلایندوپریشان می کنندوبربدبینیها وبدگمانیهاو تیرگی روابط انسانی می افزایند.
این جماعت به پژوهش وپی جویی دیده ها وشنیده ها کاری ندارند وهنرشان بیشترپخش کردن وآلودن،بدون اندیشیدن به پیامدها و
سرانجامهای کارشان است.
ولیکن درست این است که نخست شنیده هاودیده ها راپی جویی وارزیابی کنیم وپس ازپژوهش وبررسی ونگاه به پیامدوسودوزیان گسترش وپخش یک رخدادویا پدیده،اگرنیازافتد،دیگران رابیاگاهانیم.وازسوی دیگربیشتربه درستی کارمانبیندیشیم وچندان نگران داوری دیگران نباشیم ؛چون آدمهاچه کارنیک کنند وچه کرداربد،ازسوی برخی موردپرسش ونقد قرارمی گیرند.اگرکارنیکوخردپسندی انجام دهیم دیگرنباید نگران داوریها وبدگوییهاباشیم.
سعدی دراین باره سخن های دلپذیری
داردکه خوندنی وشنیدنی است:
(کس ازدست جورزبانها نرست
اگرخودنمای است وگرحق پرست
اگربرپری چون ملک زآسمان
به دامن درآویزدت بدگمان
به کوشش توان دجله راپیش بست
نشایدزبان بداندیش بست)
وآنگاه سفارش وپندسعدی این است:
( توروی ازپرستیدن حق مپیچ
بهل تانگیرندخلقت به هیچ
چوراضی شدازبنده یزدان پاک
گراینها نگردند راضی چه باک؟)
بیاییم با خودپیمان کنیم که نخست بدون پژوهیدن ودریافت درستی ونادرستی پدیده ها وشنیده ها،داوری نکنیم وآنچه راکه برای فردوجامعه زیان آور می بینیم، ولورویدادی واقعی باشد،پخش نکنیم. دوم براین باشیم که کاردرست ونیک انجام دهیم وآنگاه نگران حرفهایدیگران نباشیم؛ چون هرکارکنیم
بیشترمردم به راه خوی وعادت خویش روندوشنیده ها ودیده های خود رانپوشندودهان به دهان بگسترند.
۹۵/۳/۲۷
م-منطقیان
