صدای جنوب:
خبرگزاری فارس کهگیلویه_مریم افشون_ اوایل دی‌ماه سالگرد عملیاتی است که در دل زمستان آتش بر جان خاکی ها افکند، سالروز کربلای ۴، عملیاتی که در آن جوانان این سرزمین با دل هایی مملو از عشق به وطن دل به خطر زدند.
این عملیات یکی از عملیات های سرنوشت ساز و پرآوازه جنگ تحمیلی ایران و عراق بود که در دی ماه ۱۳۶۵ در نزدیکی خرمشهر و بصره آغاز شد،
هدف از اجرای آن نفوذ به خطوط تدافعی دشمن و تسلط بر مناطق استراتژیک بود.با وجود تلاش‌های فراوان رزمندگان به دلیل افشای اطلاعات عملیات با چالش‌های جدی مواجه شد و علی‌رغم برنامه ریزی دقیق، رزمندگان ایرانی تحت شرایط بسیار سختی قرار گرفتند و شرایط سخت آب و هوایی و لزوم عبور از مناطق آبی و نیزارها بر پیچیدگی عملیات افزود.سرانجام نیروهای ایرانی موفق شدند در مناطقی مانند جزیره مجنون و هورالهویزه به موفقیت‌های قابل توجهی دست یابند، نیروهای کهگیلویه و بویراحمد در این عملیات با مشارکت در نبردهای هوایی و زمینی در آزادسازی مناطق حساس مانند جزیره مجنون و خطوط مرزی شمال غرب نقش موثری ایفا کردند.
شهید فضل الله خوید و حماسه ای جاودان
در میان رزمندگان عملیات کربلا ۴ نام “فضل الله خوید” به عنوان نمادی از شجاعت و گمنامی در تاریخ ماندگار شد.شهید فضل الله خوید یکی از هزاران فرزند دلیر ایران از کهگیلویه و بویراحمد، با ایمانی راسخ و روحی سرشار از عشق به وطن در این عملیات حضور یافت و با دیگر همرزمان خود به دل خطوط دشمن زد تا بتواند نقشی در پیروزی این عملیات داشته باشد.فضل الله خوید ۷ اسفند ۱۳۴۰ در روستای سادات مشهدی شهرستان کهگیلویه چشم به جهان گشود، در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر است.فضل‌الله، با قلبی سرشار از عشق به وطن و اراده‌ای ستودنی، به جبهه رفت تا در راه دفاع از سرزمینش، نهایت تلاش خود را به کار گیرد، اما در میانه نبرد و در دل آتش و خون در ۴ دی ماه ناپدید شد و نامش به جمع شهدای مفقودالاثر پیوست، اما این تنها آغاز یک داستان بی‌پایان بود.
انتظار مادر، قصه‌ای از صبر و عشق
مادر فضل الله، زنی صبور و مقاوم در انتظار بازگشت فرزندش نشست، او هر روز صبح با طلوع خورشید به افق چشم می‌دوخت به امید دیداری دوباره، ۳۶ سال گذشته بود اما انتظار مادر همچنان ادامه داشت. در دل تاریکی شب، او به یاد پسرش با خدای خود نجوا می‌کرد و از او صبر و شکیبایی می‌خواست، او می‌دانست که آروزی فضل الله شهادتی بود که پیکرش را کسی نبیند و آرامگاه او همچون قبر حضرت زهرا «س» نا معلوم باشد، خوب می‌دانست پسرش به وصال معشوق رسیده، اما دلش همچنان بی‌قرار بود.زمان به سرعت گذشت و مادر پس از ۳۶ سال انتظار بی‌پایان، چشم از جهان فرو بست، او رفت در حالی که داغ فرزندش همچنان بر دلش بود، اما با ایمانی راسخ و دلی آرام به دیدار فضل‌الله زندگی کرد و با تمام وجود انتظارش را به آغوش کشید. داستان فضل‌الله و مادرش، قصه‌ای از ایثار، انتظار، ایمان و عشق بی‌پایان است، حکایت قهرمانانی که برای همیشه در تاریخ ماندگار شدند و نمادی از فداکاری های مادران و فرزندانی که برای حفظ نام و شرف این سرزمین از عزیزترین داشته‌های خود گذشتند، یاد و خاطره این قهرمانان تا ابد در قلب‌های ما زنده خواهد ماند.
شجاعت در دل آب‌های عمیقهنگامی که عملیات کربلا ۴ در منطقه شلمچه آغاز شد، گروهی از غواصان ایرانی آماده شدند تا یکی از سخت‌ترین و خونین‌ترین مأموریت‌های خود را انجام دهند، آن‌ها باید از میان شط العرب عبور می‌کردند، جایی که دشمن در آنجا خطوط دفاعی مستحکمی ایجاد کرده بود، این خطوط شامل مین‌های دریایی، کمین‌های آبی و تله‌های انفجاری بود و غواصان ایرانی برای شکستن این موانع، به دل دشمن زدند، در حالی که هیچ راهی برای بازگشت نداشتند.غواصان در دل شب، در حالی که از نوارهای دفاعی دشمن می‌گذشتند، تنها با تجهیزات ساده غواصی، نظیر لوله‌های آبی و دستکش‌های ضخیم، راه خود را باز می‌کردند، مهم‌ترین مأموریت این غواصان پاکسازی مسیرهای آبی از مین‌ها و موانع دشمن بود.آن‌ها باید با دستان خالی، تنها با شجاعت و اراده خود، به قلب خطوط دفاعی عراق نفوذ می‌کردند، در این عملیات، غواصان بسیاری به شهادت رسیدند، بسیاری از آن‌ها، با دست‌های بسته و تنها با اسلحه‌های ساده، به سمت دشمن می‌رفتند، بی‌آنکه کوچک‌ترین امیدی به بازگشت داشته باشند، اما فداکاری آن‌ها به قدری عظیم بود که مرگ را به چشم ندیده و برای انجام مأموریتشان حتی جان خود را فدای وطن کردند. پیکرهای غواصان در میان خاک‌های شلمچه، به عنوان یادگاری از شجاعت و مقاومت در تاریخ ایران ثبت شد، بسیاری از این غواصان با دستان بسته، به گونه‌ای به شهادت رسیدند که گویی در دام دشمن گرفتار شده‌اند، اما این دست‌های بسته، نه نشانه‌ای از تسلیم، بلکه نمادی از فداکاری و ایثار بود، آن‌ها برای رسیدن به پیروزی نه تنها از جان خود گذشتند، بلکه از آرمان‌هایی بزرگ‌تر از خودشان دفاع کردند.
پیام عملیات کربلا ۴
عملیات کربلای ۴، یادآور از خودگذشتگی و شجاعت رزمندگان شجاعی است که برای حفاظت از میهن خود، تا پای جان ایستادند، فضل‌الله خوید و دیگر شهدای این عملیات، با خون خود داستان سرزمینی را نگاشتند که عشق به وطن و ایمان به آرمان‌ها در آن بی‌پایان است.این جهادگران، با دل‌های پاک و ارادتی والاتر از زندگی، برای آزادی و افتخار کشورشان جنگیدند، یادشان گرامی و نامشان درخشان باد، چرا که معنای واقعی وطن‌دوستی و ایثار را به ما آموختند، مادران چشم‌انتظار، همچون مادر فضل‌الله، نمادهای جاودانی از صبر و عشق به فرزندانشان هستند، حتی اگر خود دیگر در میان ما نباشند.شناخته شده‌اند، نامشان تا ابد باقی است، یاد و خاطره فضل‌الله خوید و تمامی شهدای کهگیلویه و بویراحمد باید همیشه زنده نگه‌داشته شود، چرا که این یادآوری، از فداکاری‌هایی است که هیچ‌گاه فراموش نخواهند شد
