یک پژوهشگر موسیقی اقوام در خصوص تاریخ سیاسی کهگیلویه و بویراحمد که به دوره ایلامی و هخامنشی باز می‌گردد، گفت: خاستگاه هخامنشیان در یک شاخه در این منطقه نهفته است.
عبدالرضا مجدی با حضور در برنامه “اینجا چراغی روشن است” رادیو گفت‌وگو با اشاره به غاری که در نور آباد ممسنی نهفته است و به دوره نوسنگی باز می‌گردد، گفت: آثاری در این غار کشف شده که ما را به ۳۵ هزار سال پیش می‌برد و نوع ابزاری که در این خطه وجود داشت با آنچه در زاگرس مرکزی کشف شده، بسیار متفاوت است.
وی ادامه داد: اگر سفری به شیراز داشته باشیم و از آن جا راهی کازرون شویم، دست ساخته‌های دوران ساسانی را مشاهده می‌کنیم و در ادامه به سمت یاسوج می‌رویم و تازه معنای کوچ و مناطق گرمسیری و سردسیری را در می‌یابیم و می‌فهمیم موسیقی آمیخته با کوچ و آوازهای تاثیر گذار و ترانه‌های موثر و سوزناک از کجا آمده است.
مجدی با اشاره به همسایگی منطقه کهگیلویه و بویر احمد با خطه خوزستان، یادآور شد: اصفهان در شمال شرق و چهار محال و بختیاری در شمال این همسایگی جا خوش کرده است. کهگیلویه زمانی با بهبهان یک خطه را تشکیل می‌داد و مشخصا موسیقی آئینی این ناحیه به برداشت خرما اختصاص داشت.
این کارشناس افزود: این تعامل باستانی نشان می‌دهد که موسیقی مشترک حتما در این منطقه وجود دارد که شامل موزیسین، خواننده و بازیگر می‌باشد و از طرفی حرکت‌های آکروباتیک و شعبده بازی نیز در چنین نطقه‌ای وجود داشته است. در این رابطه مثلا یک فرد دو پای خود را روی دو نخل به هم نزدیک قرار می‌داد و به گونه‌ای شعبده بازی می‌کرد که نشان می‌دهد پیشینه بازی‌ها و موسیقی رسمی در کنار موسیقی مردمی وجود داشت.
مجدی افزود: هم اینک نیز موسیقی عشایری با موسیقی شهری و مردمی و رسمی قابل تفکیک است و هرچه در دل عشایر پیش رویم، موسیقی شکلی باستان گونه تر به خود می‌گیرد.
این پژوهشگر موسیقی در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو خاطرنشان کرد: شروه خوانی در بوشهر نیز کهن مایگی‌هایی مشترک با شروه خوانی در کهگیلویه و بویر احمد دارد و طیف‌های ظریفی از لحاظ مایگی و حالت و لحن کشف می‌کنیم.
وی در عین حال از تعامل این دو گونه موسیقی با هم سخن گفت و تاکید کرد: معتقدم موسیقی که در کوهستان‌ها رواج داشته، کهن تر است و البته نمی‌توان نظری مطلق نسبت به این مهم اعلام کرد.
