پایگاه خبری تحلیلی صدای جنوب-صدای مردم جنوب ایران

پایگاه خبری تحلیلی صدای جنوب | Sedayejonoob.ir

منتشر شده در تاریخ: 19 فروردین 1395 ساعت 03:01:: شناسه خبر: 1112

یادداشت/اسیر ذهن مخربمان در فضای مجازی نباشیم

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان صدای جنوب است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
بینندگان صدای جنوب می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

احترام به همدیگر را در فضای مجازی یاد بگیریم و در نهادینه کردن آن از هیچ موضوعی دریغ نکنیم تا حاشیه امنیت بهتری را برای آیندگان خود رقم بزنیم.

فضای مجازی نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی هستند که با اینکه عمر خیلی زیادی ندارند، توانسته اند به خوبی در زندگی مردم جا باز کنند. مردم بسیاری در سنین مختلف و از گروه های اجتماعی متفاوت در فضای مجازی کنار هم آمده اند و از فاصله های بسیار دور در دنیای واقعی، از این طریق با هم ارتباط برقرار می کنند. امروزه روش های ارتباطی با دیگران از طریق اینترنت افزایش یافته است. پست الکترونیک، پیام های کوتاه، چت روم ها، وب پایگاه ها و بازی ها، روش هایی برای گسترش و حفظ روابط اجتماعی شده اند. روزانه نزدیک به چهارصد میلیون نفر در سراسر دنیا از اینترنت استفاده می کنند و یکی از کاربردهای اصلی اینترنت، برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران است. شاید عیب اصلی ارتباط های اینترنتی آن است که ارتباط در فضای مجازی، اساساً بر متن استوار است و بنابراین، از نشانه های بصری و شنیداری در تعامل های رو در رو بی بهره است

 حال در فـضـای مـجـازی که اینقدر رابطه‌ها دوستانه و به عبارتی رابطه خواهر- برادری شده مسئله حرمت به دیگران تا چه اندازه رعایت می شود ؟

حرمت در فضای مجازی را می‌توان در حرمت در نگاه، در گفتار، در رفتار و حرمت قلب تفسیر کرد.  در مواجهه با شرایطی جدید مثل فضای مجازی، عدم توجه موقعیت و شرایط زندگی دیگر افراد در فضای مجازی معضلات تازه‌ای را به وجود می‌آورد.

آیا صحبت‌هایی که رد و بدل می‌شود، تصاویری که دیده می‌شود، واکنش‌هایی که صورت می‌گیرد و خلاصه هرعمل و عکس العملی که دو جنس مخالف در اینترنت به صورت زنده یا جز آن در قبال هم انجام می‌دهند، قوانین موجود در فضای مجازی نباید روشی برای آن پیشنهاد دهد؟

آنچه مسلم است این است که علاوه بر رعایت حد وحدود زندگی شخصی در ارتباطات تصویری، باید نگاهی هم به حالات فردی خودمان در رفتار مجازیمان داشته باشیم.

یکی از معانی توجه به حال فردی این است که خودمان را با خودمان مقایسه کنیم.

خود مجازی و رابطه‌ها و رفتارهای مجازیمان را با حدودی که در دنیای واقعی برای ارتباطاتمان قائلیم بسنجیم و سعی کنیم اختلاف این حدود را به حداقل برسانیم.

یعنی سعی کنیم رفتار واقعیمان را ملاک قرار دهیم و رفتار مجازیمان بازتر از رفتاری که با محیط پیرامون خود داریم نباشد.

درست است که کلا در اینترنت رفتارها بازتر شده‌است؛

اما بد نیست هر از گاهی رفتار‌های مجازی‌مان را با برخوردهایمان در دنیای حقیقی محک بزنیم و ببینیم چقدر غرق این مجازی صفر و یک شده‌ایم؟

چقدر بر ارزش‌هایی که به آنها معتقدیم پافشاری می‌کنیم و چقدر تابع شرایط محیطی هستیم؟

آیا آنچه به دست می‌آوریم ارزشمندتر است یا آنچه از دست می‌دهیم؟

هیچ وقت به خودمون خیلی مطمئن نباشیم که: ما؟ اصلا! ابدا…!! امکان نداره!

شیطان قوی هست و در کمین، قرار هم نیست فقط سراغ انسان های ضعیف النفس بره، بلکه قسم یاد کرده تا جایی که می تونه در زمان ها و مکان های مختلف، از هر سو و با هر وسیله ای انسان رو وسوسه کنه تا از مسیر حق منحرف بشه.

بروز آسیب های نوظهور می تواند زمینه ساز نوع جدیدی از آسیب های اجتماعی و روانی باشد. به همین دلیل، برنامه ریزی برای شناسایی، پیشگیری و کاهش آسیب های نوظهور لازم و ضروری می نماید. آسیب های نوظهور، آسیب های مرتبط با فضای مجازی است.

دراخرنگاهی کوتاه به پیشینه تاریخی دررابطه بافضای مجازی داریم:

– کشتی ارای و اکبریان (۱۳۹۰) با معرفی عصر جدید به عنوان عصر پرشتاب ارتباطات، ورود بسیار ساده و سریع، حداقل محدودیت برای دسترسی، برقراری ارتباط با سراسر دنیا به اشکال مختلف و عدم وجود محدودیت زمانی و مکانی، دسترسی به پایگاه های اطلاعاتی مختلف و شرکت در فعالیت های اقتصادی، علمی، فرهنگی، هنری، مذهبی و … را از ویژگی های بی بدیل آن بر شمرده اند.

– یاسمی نژاد، آزادی و امویی (۱۳۹۰) در پژوهش خود به این نتیجه دست یافتند که فضای مجازی می تواند امنیت اجتماعی را مورد تهدید قرار دهد، زیرا اینترنت با وجود این که می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در عرصه اطلاع رسانی به کار گرفته شود تا آن جا که گاهی از آن به عنوان انفجار اطلاعات هم نام برده می شود، ولی این فناوری مدرن با تمام فوایدی که دارد، تهدیدها و خطرهایی نیز برای جامعه و بشر داشته است. به طوری که امروزه، بخش عمده ای از جرایم مربوط به حوزه ی کامپیوتر، اینترنت و فضای مجازی است که امنیت اجتماعی را هدف قرار داده اند.

– ابری (۱۳۸۷) نقش مثبت فضای مجازی را در عرصه ی ظهور خلاقیت مورد تأکید قرار داده است، زیرا فناوری دیجیتالی و جامعه ی شبکه ای، افراد را به سوی زندگی ای سوق داده است که در آن می توانند با اتخاذ نقشی فعال و خلاق، به صورت فردی یا جمعی در ساختن چیزی جدید سهیم باشند، در فرایند هم آفرینی شرکت کنند و به خودیابی خویشتن کمک کنند. کیفیت آزادی بخشی اینترنت، کاربران اینترنتی را دعوت می کند تا به تفکر، تجربه، بازی، فعالیت های گروهی و ارتباط بپردازند. اینترنت همواره محیطی را خلق کرده است که همگان می توانند با تکیه بر توانایی ها و استعدادهای خود دست به ابداع و خلاقیت بزنند. از میان رفتن محدودیت مکان، زمان، نبود کنترل و انتقاد، ناشناس ماندن، امکان خیال پردازی و تنوع گوناگون محیط های اینترنتی فرصت مناسبی را برای بروز خلاقیت فراهم می کند.

احترام به همدیگر را در فضای مجازی یاد بگیریم و در نهادینه کردن آن از هیچ موضوعی دریغ نکنیم تا حاشیه امنیت بهتری را برای آیندگان خود رقم بزنیم.

یادتان باشد که پیشگیری بهتر از درمان است

دیدگاه ها بسته شده اند.

نظرسنجی

    • آخرین اخبار
    • پربازدیدترین اخبار

    ویدیو ها

    همراه اول

    بالای صفحه
    طراحی سایت