اساسا تنوع سلیقه از آثار جامعه زنده است. جامعه ای که در آن روح جریان دارد صداهای رنگارنگ از آن مخابره می شود. هرچه در دامان یک جامعه عقاید متکثر و همنشین پرورانده شود نشان از تعالی و بالندگی آن جامعه می دهد. سلامت یک جامعه در تنوع مسالمت آمیز است. و البته راز پایداری این تنوع، مصاحبت و مصالحت است. یعنی صلح و گفت و گو.
محمدعلی وکیلی: چندی پیش رهبر معظم انقلاب دیداری صمیمی به مناسبت سال نو با برخی مسوولین و چهره های برجسته سیاسی داشتند. در آن دیدار، ایشان جمع حاضر را به “توپ چهل تکه سیاست” توصیف کردند و از دیدار آنها و از کنار هم بودن آنها ابراز رضایت کردند.
معظم له در آن دیدار از تنوع سیاسی تمجید کردند و البته قوام آنها را هم در مدارا دانستند. لذا برای دوام این تنوع توصیه کردند که نباید به جان هم افتاد چرا که اگر به جان هم افتند، “اول از زبان آغاز می شود اما به زبان ختم نمی شود”. می توان از فحوای کلام معظم له عمق باور ایشان به تنوع سیاسی را دریافت. حتی آنجا که به مدارا دعوت می کنند دغدغه ی از دست رفتن و پاره شدن توپ چهل تکه سیاست را دارند. دیگر از این صریح تر نمی توان باور به تنوع و تکثر سیاسی بر مدارِ مدارا را اظهار نمود.
و شگفت آنکه سخنان مهم و وحدت آفرین، از تلویزیون پخش نمی شود. این برخورد گزینشی با سخنان رهبر انقلاب توسط صدا و سیما جای نگرانی جدی دارد. سخنان معظم له باید حجت را بر همه تمام کرده باشد. این نشان می دهد که سیاست تک صدایی و تک حزبی چقدر با روحیه و نگاه ایشان فاصله دارد.
ارزشی که اگر از دست رفت، هم اقتدار نظام لطمه می بیند و هم نشاط سیاسی از کف می رود. لذا ایشان حکیمانه بر این نکته انگشت تاکید نهاده اند.
اساسا تنوع سلیقه از آثار جامعه زنده است. جامعه ای که در آن روح جریان دارد صداهای رنگارنگ از آن مخابره می شود. هرچه در دامان یک جامعه عقاید متکثر و همنشین پرورانده شود نشان از تعالی و بالندگی آن جامعه می دهد. سلامت یک جامعه در تنوع مسالمت آمیز است. و البته راز پایداری این تنوع، مصاحبت و مصالحت است. یعنی صلح و گفت و گو.
برای داشتن یک جامعه پلورال و امن، هم باید به قواعدگفت وگو گردن نهاد و هم به قواعد صلح و مدارا وقع نهاد. گفت وگو ضامن سلامت و اصلاح است و مدارا ضامن دوام آن. در چنین جامعه ای اگر سیاست نیز حاوی و حامل این تنوع گردد، فضیلت سیاست است. فضیلت یک نظام سیاسی، حمل و هضم تکثر جامعه خود است. هر قدر سیاست یک کشور، بتواند نمایش و انعکاس جامعه آن کشور باشد، نشان از توفیق آن کشور می دهد. لذا باید سیمای جامعه پلورال را در صدای سیاست مداران آن حکومت شنید.
این از نشانه های توفیق آن حکومت است. اساسا استحکام و جذابیت توپ سیاست، به چهل تکه بودن آن است. تحقق این امر البته بدین سادگی ها نیست. از شروط آن، گردن نهادن به قواعد مدارا و تحمل مخالف است. مدارا نیز نیاز به مدار دارد. مدار آن قانون اساسی است. همان اصلی که میثاق ملی همه ایرانیان است. میثاقی که می توان حول آن هم به گفت وگو نشست وهم “به جان هم نیفتاد”.
لذا تحقق تکثر، مشروط به تکریم قانون نیز است. اگر قانون، اصل و مدار باشد، دیگر کسی نمی تواند متعرض کسی شود مگر آنجا که قانون مقرر کرده باشد. برابری در برابر قانون، آرامشی به ارمغان می آورد که می توان در آن تولد زیست سیاست مسالمت آمیز را متصور بود. هفته گذشته این قلم نوشت که “بدون مدارا، چرخ سیاست، بدون دردسرنمی چرخد”.
نویسنده هماره به این سخن وفادار است و معتقد است در سیاست، مدارا و رواداری، فضیلت است. و این فضیلت به دست نمی آید مگر اینکه “خود حق پنداری” را بر زمین نهاده و “تحمل مخالف” را ارج بنهیم و قانون را بر صدر و مصدر بنشانیم. این چنین می توان به این دغدغه رهبر معظم انقلاب نیز جامه ی “اقدام و عمل” پوشاند.
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار
