آری مرگ پایان اندیشه نیست، بسیارند انسانهایی که نام بزرگشان هر روزه و پس از گذران بی وقفه کاروان لحظه ها، همچنان بزرگ تلفظ میشوند،رهروان بسیاری دارند و جاودانه میمانند، چرا که در فرصت زندگی خویش همواره بذر نیکی را در عمر نفس ها و عمق روابط پایداری بخشیدند تا پایدار بمانند در هر بهار و خزانی از طبیعت..
پایگاه خبری صدای جنوب
دلنوشته ایمان پرویزی، در وصف دکتر حمزه ولوی شاعر ملی و مدیرکل محترم محیط زیست استان فارس
وقتے شاعری مےمیرد
هیچ اتفاقی نمےافتد
فقط ماه
آه عمیقے مےکشد
چرا که مرگ شاعر
نزدیکترین اتفاق به زندگےست . . .
“شیرکو_بیکس”
آری مرگ پایان اندیشه نیست، بسیارند انسانهایی که نام بزرگشان هر روزه و پس از گذران بی وقفه کاروان لحظه ها، همچنان بزرگ تلفظ میشوند،رهروان بسیاری دارند و جاودانه میمانند، چرا که در فرصت زندگی خویش همواره بذر نیکی را در عمر نفس ها و عمق روابط پایداری بخشیدند تا پایدار بمانند در هر بهار و خزانی از طبیعت..
دیروز رسانه های خبری، عروجی سنگین و بهت آور را فریاد کردند که تمام ایل و تبارم را سکوت و خاموشی فرا گرفت.
بزرگ مردی اصیل که همواره اصالت عمیق خود را در اعمال و کردار و گفتار نیکش یادآور مینمود و فریاد بحق انسانیت بود ولو در سکوت وغربت.
ای پاسبان مهربان و متعهد ایل احساس و طبیعت؛ تو میمانی در کنار کلام پر مغز و ابیاتی که همواره حسنات ایل را زمزمه میکنند..
ایل باقی است در کنار احساسات زلال و اندیشه های رفیع و روح سلحشور و عشق نابی که همپای تمام غزل های تو بود. آری ایل باقیست اما سخت در باور پذیرش این تناقض عظیم بهار طبیعت و خزان نفس های تو..
و با دیدگانی که همواره چشم به راه قدم هایت بودند تابوت سنگین مملو از خاطرات نیکویت را، در انتظاریم. بازآ که ایل را هیاهوی سکوت نبودنت فرا گرفته است..
ایمان پرویزی فعال سیاسی فرهنگی
