استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفت: بدترین گناه در جامعه این است که مردم را ناامید کنیم.
به گزارش صدای جنوب، سید موسی خادمی ظهر امروز در نشست فوق‌العاده مدیریت بحران اظهار کرد: در استان به جای اینکه نداشته‌ها را برجسته کنیم باید به دنبال ایجاد فرصت‌ها باشیم.
وی با انتقاد شدید از برخی رسانه‌ها و کسانی که اطلاعات لازم در حوزه‌های مختلف را ندارند، گفت: چرا باید در موضوعی که اشراف نداریم اظهار نظر کنیم.
استاندار کهگیلویه و بویراحمد با انتقاد از اینکه برخی در این استان فضایی فکر می‌کنند، خاطرنشان کرد: مطالبه‌گر بودن با فضایی فکر کردن تفاوت دارد، لذا به مطالبه‌گران جایزه می‌دهند نه به افرادی که در حال ناامید کردن مردم هستند.
مقام ارشد اجرایی کهگیلویه و بویراحمد در ادامه اظهارات خود با بیان مثالی از سیاه‌نمایی‌ها در استان، تصریح کرد: از محل اعتبارات ماده ۱۸۰ یک ریال هم در کشور امسال توزیع نشد اما عده‌ای در استان ما به دنبال این هستند که گناه آن را با برخی اخبار غیرموثق و نادرست گردن مدیران بیاندازند.
خادمی افزود: عده‌ای سعی می‌کنند چنین مواردی را دستاویز خود قرار داده و مدیران را ضعیف جلوه داده که این کار جزء عادت‌های بد ما در استان است.
وی با بیان اینکه احساس می‌شود در استان هیچ اعتقادی به تشویق نیست و علاقه‌ای هم به تشویق دیگران نداریم، افزود: تنها به دنبال تنبیه می‌گردیم، لذا بدترین گناه در جامعه این است که افراد تحت پوشش و یا به عبارتی مردم را ناامید کنیم.
خادمی با بیان اینکه در فضای عمومی غلط است که مدیران را ضعیف، بیکار و مسؤولیت‌ناپذیر جلوه دهیم، گفت: گیریم که ریشه ۱۰۰ نفر را بزنیم با بعدیها چیکار خواهید کرد.
وی افزود: برخی از سر بی‌اطلاعی حرفی را در جامعه منتشر می‌کنند و عده‌ای بی‌اطلاع‌تر از خودشان نیز خوشحال هستند که چه حرف‌هایی خوبی زده شده است.
استاندار با بیان جمله‌ای از مقام معظم رهبری در خصوص لزوم امیدوار کردن جامعه گفت: باید مردم را امیدوار کنیم و اعتماد آنها را سلب نکنیم چرا که ناامید کردن مردم موجب بروز مشکلات جدی در جامعه خواهد شد.
وی با بیان مثالی در زمینه آتش‌سوزی جنگل‌های استان و با انتقاد از برخی رسانه‌ها خاطرنشان کرد: به جای اینکه بگویید عده‌ای به کمک مسؤولان نیامدند اینگونه بگوید که عده‌ای در حال خاموش کردن آتش هستند و باید به کمک آنها برویم.
خادمی با بیان تفاوت این دو لحن خاطرنشان کرد: وقتی فقط دم از ناامیدی می‌زنیم عده‌ای که در خانه خوابیده‌اند احساس می‌کنند که باید باز هم بخوابند چرا که دیگران وارد عرصه نشده‌اند.
