پایگاه خبری تحلیلی صدای جنوب | Sedayejonoob.ir

صدای جنوب :

سخنی با عزیزان لرتبار.

به دنبال بریده سخنی ازهنرپیشه نام آشنا،بهاره رهنما که اشاره ای به قوم لر درآن رفته بود،جماعتی از لر تباران سخن بهاره رهنما را توهین به قوم لر تلقی کرده و با برافروختگی و عصبانیت واکنشهای تند نشان دادند و برخروشیدند و در رسانه ها پاسخ ها دادند و بهاره خانم هنرپیشه را زیر سوال بردند و در عوض نسبت به اوتوهین ها روا داشتند و ناسزاها گفتند و برخی هم تهدیدها نمودند به گونه ای که خانم رهنما از نگرانی لرتباران و توهین هایی که به او شده بود دل نگران شد و در واکنشی از خویش، از جمعی که سخن او را توهین آمیز دانسته اند پوزش خواست و سوگندخورد که به هیچ عنوان قصد توهین به قوم شریف لرنداشته است و حضورش درآن جمع را به خاطرکمک به یک دخترآسیب دیده لربیان کرد و نیز خود را لرتبار خواند.

دراین جا سخنی دارم با لرتباران عزیز که خود افتخار هم تباری با آنها را دارم.

نخست اینکه واکنش باید سنجیده و پس از جستجو و تحقیق لازم باشد.پاسخهای زودهنگام و احساسی پسندیده نیست.

دوم اینکه چون خانم رهنما عذرخواهی کرد و سوگندخورد که قصدتوهین نداشته و سخن و قصدش چیزدیگری بوده و بد تعبیرشده،باید موضوع همانجا تمام می شد و کشش پیدا نمی کرد و در بوق رسانه ها نمی رفت و تبدیل به جنجال رسانه ای نمی شد.

سوم اینکه اگراتفاقی افتاده باشد پاسخ باید سنجیده و بر موازین منطقی و اخلاقی و به دور از بد اخلاقی و توهین و ناسزا باشد.
اگر پاسخ بدی و بداخلاقی،بدی و بد اخلاقی باشد،پس به قولی” فرق میان من و تو چیست”
و این را باید به نیکی دانست که بداخلاق هرکس باشد بازنده است یعنی آن کس که بد اخلاقی پیشه کند،در میدان اخلاق و انسانیت شکست خورده است.
آنها که به آن بانوی هنرمند فحاشی و توهین و تهدید روا داشتند، با این کارشان قوم شریف و دلیر و بزگوار لُر را زیر سوال برده اند.
خانم بهاره رهنما یک هنرمند نام آشنا و یک بانوی ایرانی است و درمیدان هنر زحمت ها کشیده و کارها کرده است،بنابرین خُرد کردن شخصیت یک هنرمند ولو اشتباهی هم کرده باشد،ستوده و پسندیده نیست.

چهارم عزیزان، بزرگ منشی و آزادگی و بلندهمتی در این است که صبور باشیم و به گونه ای عمل کنیم که که تحسین و آفرین خردمندان را از آن خود کنیم،که واکنش ما هرگاه سنجیده و خردمندانه باشد براصالت و بزرگ منشی تبار لر می افزاید.
اینکه یک اظهار نظر شخصی و کم اهمیت را تابلو کنیم و ازآن فضا و جنجال بسازیم نتیجه مطلوبی در بر نخواهد داشت.

پنجم بزرگواران قوم لر سالهاست که طعم محرومیت را چشیده و کلیپ هایی که ازگدشته ما خبرمی دهد همه حکایت از دردها و رنجهای دراز مدت ما دارد،زندگی درکوهستانها،گذرآبادی و احشام از گذرگاههای خطرناک و رودخانه های طغیانی،زنان بچه بر دوش به دنبال گله و گاهی بارهیزم به دوش و مردانی که شب و روز آرامش و آسایش نداشته اند و پیوسته خود و خانواده شان در رنج و بینوایی زیسته اند و کوچ و کوچ و درد و درد سرگذشت همیشگی آنها بوده است.
مرادم ازبیان سرگذشت رنج آور قوم لر و گذشته های تلخ آنها که در دوران ما ادامه دارد و جمع زیادی از خانواده های این قوم بی ریا و ساده دل و پرتلاش هنوزهم روزان و شبان طعم فقر و نداشتن را مزمزه می کنند و بودجه هایی را که برای استانهای محروم و ازجمله استانهای لرنشین اختصاص می دهند، برای رفع نیازهایشان بسنده نیست و به ویژه جاده های خوفناک دراین استانها از نظرتصادفات و کشتارهای جاده ای بیداد می کند و بسا زندگیها را که تباه و نا بسامان می نماید.
حرف اساسی این است ما که اهل غیرت و شجاعت هستیم،چرا حقمان را از راه درست ولی باشهامت مطالبه نمی کنیم تا از بیکاری و فقر و بی سر و سامانی نجات یابیم.چرا در برابرحقی که داریم زبان بسته و ساکتیم، اما یک جمله از یک خانم این همه افکار و احساساتمان را بهم می ریزد و خونمان را به جوش می آورد،به گونه ای که اختیارزبان خود را از دست داده ایم و رگ غیرتمان به جوش آماده و می خواهیم با توهین و فحاشی و تهدیدانتقام بگیریم.ما که غیرت و شهامت داریم چرا بادلیری و از راههای معقول و مناسب حقمان را نمی خواهیم و نمی گیریم؟
ما که غیرت و شهامت و تعصب داریم،چرا وقتی آقای تاجگردون نماینده برگزیده شهرستان گچساران را جمعی تنگ نظر در نهایت بی انصافی از نمایندگی مجلس کنار زدند،صدای هیچ یک ازما در نیامد و ناجوانمردانه این صحنه ناعادلانه را تماشا کردیم و دم نزدیم و ساکت ماندیم و بعضا کسانی با آن بی انصافان پر ادعا همداستان هم شدند؟
اگر دلیرمرد و اهل غیرت و تعصب هستیم،چرا وقتی که یک قانون را تنها برای برداشتن مهندس افشانی شهردار تهران ابزار و توجیه کردند،صدای اعتراض و حق خواهی مان با زبان منطق و خرد بلند نشد.قانونی که تنها مورد مصرفش حذف مهندس افشانی لرتبار از شهرداری تهران بود.
ما که اهل غیرت و شهامت هستیم چرا در برابر رد صلاحیت های گسترده و هدفمند فرزندان این دیار و کشور همه لال شدیم و کسی از ما صدایی نشنید؟
چرا زمانی که جمعی از هم میهنان ما به گرانی بنزین و سه برابرشدن ناگهانی نرخ آن اعتراض کردند و پاسخشان را با گلوله و خشونت دادند و خانواده های بسیاری عزا دار و داغدار شدند،هیچ یک از ما فریادی برنیاورد و حرف حقی بر زبان نراند که حق مردم زجرکشیده و فقرزده گلوله نبود؟
چرا وقتی پدران ما در سمیرم و تنگ تامرادی و گجستان بدون دلیل عقل پسندی سربازان میهن را به ناحق کشتند و کارها کردند که نبایست می کردند،داوری به حقی نکردیم و به حال آن کشتگان دل نسوختیم و هنوز به کشتار سربازان میهن افتخارمی کنیم و آن را دلیل بر شهامت و افتخار و بزرگمردی گذشتگانمان می دانیم.
چرا وقتی جمعی از میان ما به روستای کتا یورش بردند و مردمی را که هم کیش ما نبودند اما هم میهن ما بودند غارت و آواره کردند،رگ شهامت و جوانمردی مان به جوش نیامد و از آن جمع مظلوم دفاع نکردیم و مانع از بیداد و تجاوز به آنها نشدیم؟
حالا فقط زورمان به یک خانم هنرپیشه و تنها و بی یاور رسیده که برایش شاخ و شانه می کشیم و بدین گونه امنیت جانی و روانی یک بانوی ایرانی را که ناموس همه ماست،ازبین برده ایم.؟
البته این گونه کارها را هرگزنمی توان به قوم شریف و بزرگوار لر نسبت داد بلکه جمعی اندک اند که دست به چنین کارهای ناسنجیده زنند تا به پای همگان به حساب آید و به آبروی لرتباران شریف خدشه وارد شود و گر نه بیشترین مردم نژاده لر از بی انصافی و اهانت و مردم آزاری دور و بیزارند و خطاب بنده به آن گروه اندک است که بی مهار بتازند و هیاهوها به پا سازند و عاقبت نسازند و ببازند.
ای قوم شریف و بزرگوار لرتباربه خود آیید و به دردها و نیازهای ریشه ای خود بیندیشید و در این عصر راه آزادی و آزادگی در پیش گیرید و در زندگی آن را بخواهید که به پیشرفت و رفاه و سربلندی شما بینجامد و دیگران بر جوانمردی و بزرگمنشی تان آفرین گویند و مهرتان را در دل بپرورند.
وسلام.منطقیان
۹۹/۹/۱۸